Komisja Pontyfikalna Ecclesia Dei poinformowała na swojej stronie internetowej o przywileju, nadanym w dniu 21 listopada br. przez Ojca Świętego Benedykta XVI, dla klasztoru trapistów w Mariawald (Diecezja Akwizgran) na pełny powrót do liturgii i obserwancji obecnej w tym zakonie aż do zmian związanych z Soborem Watykańskim II. Stosowny wniosek przedłożył Stolicy Apostolskiej opat tego klasztoru o. Josef Vollberg – podaje nowyruchliturgiczny.blogspot.com.
W związku z wyrażeniem przez Ojca Świętego bezprecedensowej zgody na pełny powrót klasztoru trapistów z Mariawald do tradycyjnej liturgii i obserwancji, opat Josef Vollberg wydał oświadczenie prasowe, które możemy przeczytać na stronie internetowej klasztoru. Poniżej zamieszczamy za nowyruchliturgiczny.blogspot.com jego pełne tłumaczenie:
Stosownie do swojej prośby, opat klasztoru trapistów w Mariawald (Diecezja Akwizgran), Dom Josef Vollberg OCSO otrzymał od Ojca Świętego Benedykta XVI przywilej powrotu ze swoim klasztorem do liturgii i obserwancji według starej praktyki (usus) zakonu, która sięga czasu Soboru Watykańskiego II.
Odtąd życie klasztoru opierać się ma o tzw. „Usus z Monte Cistello”, który został zatwierdzony jako przejściowy stopień reformy zakonu trapistów podczas obrad Soboru na przełomie 1963/1964 roku.
Przywilej dla opactwa został nadany pismem Papieskiej Komisji Ecclesia Dei z dnia 21 listopada 2008 r. Została w nim wyrażona osobista decyzja Ojca Świętego, we wszystkich punktach odpowiadająca prośbie, z którą wystąpili trapiści w celu pełnego powrotu klasztoru do starszych praktyk w dziedzinie liturgii i klasztornego życia. Przywilej polega na przywróceniu liturgicznych tradycji zakonu w celebracji Mszy św. i śpiewie oficjum, które obowiązywały w nim do czasu reformy liturgicznej Soboru Watykańskiego II.
Projekt reformy w Mariawald, i związana z nim prośba opata, może być traktowany jako owoc starań papieża Benedykta XVI o odnowienie Kościoła w duchu Tradycji.
Ponieważ różnorakie, posoborowe reformy nie przyniosły rozkwitu klasztornej liturgii i życia konwentu, następuje więc powrót do tradycji, która przez stulecia kształtowała życie zakonu. Dom Josef spodziewa się, że powrót do starej, gregoriańskiej liturgii i do surowej praktyki (usus) monastycznego życia, wyzwoli nowy duchowy impuls także jeśli chodzi o powołania do klasztoru.
Światowy trend pokazuje wyraźnie, że wspólnoty zakonne, które pielęgnują przedsoborową, łacińską liturgię, potrafią poszczycić się znaczącym wzrostem powołań. Jest to szczególnie widoczne we Francji, gdzie tamtejsze klasztory rozkwitają na gruncie tradycyjnej wykładni reguły benedyktyńskiej, gregoriańskiej liturgii Mszy św. i modlitwy godzin. W Niemczech powołania do monastycznego życia w tradycyjnych wspólnotach nie były dotychczas możliwe, ze względu na brak odpowiednich zgromadzeń. Wraz z papieskim przywilejem, otworzyła się więc wreszcie w Niemczech taka możliwość dla każdego młodego człowieka, który chce żyć starą tradycją życia kontemplacyjnego we wzniosłych formach klasycznej liturgii i w surowej obserwancji reguły św. Benedykta.
Dom Josef dostrzega, że w decyzji Ojca Świętego, we wspaniałomyślnie sformułowanym przywileju, wyrażone zostało osobiste poparcie papieża dla wszystkich właściwych form powrotu do tradycji, a w ponownym odkryciu starej liturgii i tradycyjnego stylu życia została wskazana droga do odnowy życia monastycznego. Zgodnie z przekonaniem opata, osobiste i bezpośrednie działanie Papieża wobec klasztoru Mariawald stanowi realizację „Projektu Tradycja”, który Ojciec Święty zainicjował w obszarze liturgii w roku 2007 przez swoje motu proprio Summorum Pontificum.
Dom Josef widzi w natychmiastowej i bezpośredniej decyzji Ojca Świętego trwałą motywację dla siebie i swojego opactwa, do wdrożenia reformy klasztoru w duch tradycji, aby jego rozwój w przyszłości odbywał się z nowym duchowym zapałem. Opactwo odgrywa przez to światową rolę odnowy monastycyzmu w duchu tradycji i w przeciwdziałaniu upadkowi klasztornego życia, który w ostatnich latach dotknął zwłaszcza wiele klasztorów trapistów. Warto zaznaczyć, że w ostatnich latach klasztor położył także nacisk w sferze ekonomii na rolnictwo ekologiczne. W tych warunkach duchowa treść życia kontemplacyjnego, powinna odebrać nowy impuls z wielkiej tradycji zakonu i własnej, klasycznej, łacińskiej liturgii.
Obecnie żyje w Mariawald 10 mnichów, jeden nowicjusz i jeden oblat. Historia opactwa zaczęła się wraz z założeniem klasztoru cysterskiego w XV wieku. Jedyna przerwa w jego istnieniu, która trwała 60 lat, wywołana została chaosem rewolucji francuskiej. W XIX wieku klasztor Mariawald zamieszkali trapiści z Elsass. W uroczystość św. Michała Archanioła w 1909 roku został on podniesiony do rangi opactwa. W związku z tą historyczną datą, w setną rocznicę, 29 września 2009 r., powinien zakończyć się pełny powrót opactwa do starej tradycji kontemplacyjnego życia i do klasycznej, gregoriańskiej liturgii.
Mariawald, 25 listopada 2008 r.
Dom Josef Vollberg, O.C.S.O., opat
Źródło: nowyruchliturgiczny.blogspot.com
