O! ktokolwiek miotany burzą wśród fal tego świata nie chodzisz bezpiecznie po ziemi, nie odwracaj swych oczu od blasku Tej Gwiazdy, jeśli nie chcesz, aby burza w przepaść cię pogrążyła.

Jeśli gwałtowny wiatr pokus uderzy na cię, jeśli cię trwożą podwodne skały boleści, spojrzyj na gwiazdę, wzywaj Maryi. Jeśliś miotany falami pychy, ambicji, zawiści, współubiegania się, spojrzyj na gwiazdę, wzywaj Maryi. Jeśli gniew, łakomstwo, rozkosze ciała rzucają łódką ducha twego, spojrzyj na Maryję. Jeśli wielkość twych zbrodni zatrwoży cię, jeśli zgryzota sumienia obarczy ciebie, jeśli bojaźń sądu przerazi cię, jeśli żal pocznie cię w przepaść rozpaczy spychać, wspomnij na Maryję.

W niebezpieczeństwach, w uciskach, w niepewności wspomnij na Maryję, wzywaj Maryi. Niech to imię będzie ciągle w twych ustach, w twym sercu, a jeśli chcesz, żeby się Ona przyczyniła za tobą, idź za Jej przykładem.

Postępując za Nią, nie zbłądzisz; myśląc o Niej, nie zboczysz z drogi. Gdy Ona cię wspierać będzie, nie upadniesz; gdy opiekować się tobą będzie, nie zlękniesz się; gdy przewodniczyć tobie będzie, nie doznasz znużenia; gdy łaskawa na ciebie będzie, dojdziesz do celu.

* * *

W tajemnicy Boga Człowieka znajduje się nasze wyzdrowienie; w tajemnicy Matki Dziewicy – nasza pomoc, albowiem Bóg chciał, żeby wszystko, co mamy, przechodziło przez ręce Maryi.

* * *

Maryja również – śmiem to powiedzieć – będzie wysłuchana z powodu dostojeństwa swej osoby; Syn wysłucha Matki, a Ojciec wysłucha Syna; oto dziateczki, drabina (nadziei) grzeszników.

 
* Wybór myśli o Matce Bożej św. Bernarda z Clairvaux Doktora Kościoła, zaczerpnięty z Myśli św. Bernarda, Księgarnia św. Wojciecha 1935 r., s. 65-70.