Wybitny biskup i wielki Polak

2011-07-18 00:00:00
Wybitny biskup i wielki Polak


Był wybitnym duszpasterzem i biskupem, wrażliwym na sprawy społeczne Ojczyzny i wychowanie młodzieży. W swej posłudze nigdy nie bał się trudnych wyzwań i heroicznie je podejmował. W sobotę, 16 lipca br., w wieku 94 lat zmarł w Krakowie ks. bp Albin Małysiak, legenda Kościoła krakowskiego, przyjaciel bł. Jana Pawła II. W czasie wojny pomagał głodującym dzieciom i ratował Żydów, za co otrzymał tytuł Sprawiedliwy Wśród Narodów Świata.

Odszedł od nas wielki świadek prawdy Bożej, odważny i gorliwy, umiejący pracować dla ludzi. Był bardzo otwarty na ludzi i zawsze blisko nich. Po jego śmierci mamy wielką lukę, gdyż żegnamy dobrego i świętego człowieka – wyznaje w rozmowie z "Naszym Dziennikiem" ks. kard. Stanisław Nagy z Krakowa. Zwraca uwagę, że tym, co charakteryzowało śp. ks. bp. Albina Małysiaka, jest wielka życiowa miłość prawdy. – On żył po to, by być świadkiem prawdy. Jednocześnie trzeba podkreślić, że ks. bp Albin głosił prawdę bez względu na to, czy się ona komuś podobała, czy nie – podkreśla ksiądz kardynał.

Ksiądz biskup Albin Małysiak zmarł w 71. roku kapłaństwa i 42. roku biskupstwa. Do końca swojego długiego życia był bardzo aktywny jako biskup i służył Kościołowi oraz Ojczyźnie. Znany był z ciężkiej pracy, niezłomnej postawy, ale i wielkiego poczucia humoru. – Heca hecą, latka lecą - mówił np., odnosząc się do tegorocznych swoich jubileuszy 70-lecia kapłaństwa i 41-lecia biskupstwa.

Miałem okazję poznać ks. Albina Małysiaka, gdy był jeszcze proboszczem w Krakowie. Już wtedy podziwiałem jego gorliwość i zaangażowanie w pracę duszpasterską. Gdy został mianowany biskupem, ta żarliwość jeszcze się wzmogła, gdyż miał większe pole do działania – wspomina ks. kard. Stanisław Nagy.

Przyjaciel zmarłego biskupa prof. Janusz Kawecki, redaktor Tygodnika Rodzin Katolickich "Źródło", podkreśla jego wielką troskę o młodzież. – Jako duszpasterz akademicki ks. Albin Małysiak wychodził na ulice i zaczepiał nas, studentów, zapraszał na spotkania, na rekolekcje. Na jego zaproszenia trudno było pozostać obojętnym, dlatego wielu z nas przychodziło potem i zostawało w duszpasterstwie – zauważa prof. Kawecki.

10 października 2007 r. Lech Kaczyński, prezydent Rzeczypospolitej Polskiej, odznaczył ks. bp. Albina Małysiaka Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski za bohaterską i niezwykłą postawę wykazaną w ratowaniu życia Żydom podczas II wojny światowej oraz za wybitne zasługi w obronie godności człowieczeństwa i praw ludzkich. Za uratowanie w czasie II wojny światowej kilku osób narodowości żydowskiej 23 listopada 1993 r. ks. bp Małysiak otrzymał też tytuł Sprawiedliwy wśród Narodów Świata.

Ksiądz biskup Albin Małysiak urodził się 12 czerwca 1917 r. w Koconiu koło Żywca w rodzinie kupieckiej. W latach 1936-1941 uczęszczał do Instytutu Teologicznego Księży Misjonarzy w Krakowie. 12 kwietnia 1936 roku złożył śluby wieczyste w Zgromadzeniu Księży Misjonarzy św. Wincentego á Paulo w Krakowie. 1 maja 1941 roku przyjął święcenia kapłańskie. Na tej dacie warto się zatrzymać. Wielkim pragnieniem księdza biskupa jako współpracownika i przyjaciela ks. kard. Karola Wojtyły było dożyć beatyfikacji Jana Pawła II. – Jestem bardzo szczęśliwy, że przez te wszystkie lata z radością głosiłem ludziom Ewangelię. Dziś czekam na beatyfikację mojego przyjaciela - Jana Pawła II. To wielki dar dla Kościoła i Polski - podkreślał 5 kwietnia br. Opatrzność Boża sprawiła, że nie tylko dożył tej beatyfikacji, ale jeszcze data wyniesienia Papieża Polaka do chwały ołtarzy przypadła dokładnie w 70. rocznicę święceń kapłańskich ks. bp. Małysiaka. Zaraz po święceniach młody ks. Albin pracował jako wikariusz i katecheta w Zembrzycach koło Wadowic, gdzie w czasie okupacji organizował "dożywialnię" dla dzieci i osób wysiedlonych. – To była ciężka praca - mówił nieraz, wspominając tamten czas.

W latach 1942-1944 pełnił posługę w Krakowie, a następnie w Zakładzie dla osób w podeszłym wieku im. Helclów w Szczawnicy. Właśnie w tym czasie wraz z szarytką, siostrą Bronisławą Wilemską, uratował życie pięciu Żydom, za co otrzymał tytuł Sprawiedliwy wśród Narodów Świata. W ramach tajnego nauczania udzielał lekcji łaciny, religii i gimnastyki. W latach 1946-1947 był katechetą w szkole średniej w Tarnowie i wikariuszem miejscowej parafii pw. Najświętszej Rodziny. W 1950 r. obronił magisterium z teologii na Uniwersytecie Jagiellońskim, a w 1952 r. został doktorem teologii. Pracował m.in. w Zakładzie Wychowawczym im. ks. Siemaszki w Krakowie, a od 1954 r. wykładał w Instytucie Teologicznym Księży Misjonarzy w Krakowie. W roku 1959 został proboszczem krakowskiej parafii Księży Misjonarzy pw. NMP z Lourdes.

14 stycznia 1970 r. ks. Małysiak został mianowany biskupem pomocniczym archidiecezji krakowskiej. Sakry biskupiej udzielił mu 5 kwietnia 1970 r. ks. kard. Karol Wojtyła, ówczesny metropolita krakowski. – Po otrzymaniu sakry biskupiej rozpocząłem pracę pod kierunkiem kardynała Wojtyły. Właściwie nie było dnia, w którym nie spotkałbym się z tym znakomitym wodzem duszpasterstwa - wspominał tamten czas. Przez wiele lat z ks. kard. Wojtyłą łączyła go wielka przyjaźń. – Służyłem z Janem Pawłem Wielkim – mówił często z dumą ks. bp Małysiak. Taki tytuł nosi też wydany w 2005 r. zbiór korespondencji księdza biskupa z Janem Pawłem II.

Przez całe lata ks. bp Małysiak pełnił różne funkcje w Kościele. Brał udział w pracach wielu komisji Episkopatu Polski, m.in. przewodniczył Podkomisji ds. Zakonów Klauzurowych. W latach 1992-1994 wchodził w skład Kolegium Konsultorów Archidiecezji Krakowskiej. Na emeryturę przeszedł 27 lutego 1993 roku po osiągnięciu przepisanego prawem kanonicznym wieku. Podczas majowych uroczystości z okazji 70-lecia kapłaństwa ks. bp Albin Małysiak, zwracając się do dziennikarzy, prosił ich, by byli sługami słowa, sługami prawdy i Pana Boga. Podkreślał ogromną rolę prasy katolickiej i apelował, byśmy zrobili wszystko, aby była ona dobra, mądra, piękna i chętnie czytana przez Polaków. Dziś te słowa stają się niejako testamentem niezapomnianego ks. bp. Albina Małysiaka - legendy Kościoła krakowskiego.

Uroczystości pogrzebowe trwać będą dwa dni:
– w czwartek 21 lipca 2011 r., godz. 17.00 - Msza św. w kościele Najświętszego Salwatora w Krakowie,
– w piątek 22 lipca 2011 r., godz. 10.00 - Msza św. w Katedrze na Wawelu; godz. 12.00 - odprowadzenie ciała do grobu na Cmentarzu Salwatorskim w Krakowie (od bramy cmentarza).

Źródło: Nasz Dziennik

Prognozy demograficzne dla Polski brzmią katastroficznie. Jesteśmy jednym z najszybciej wyludniających się narodów w Unii Europejskiej. W 2024 roku urodziło się tylko 252 tysiące młodych Polaków, podczas gdy zmarło 408 tysięcy osób. W najbliższy wtorek 29 kwietnia w Elblągu w Klubie „Polonia Christiana” Marcin Musiał poprowadzi wykład i dyskusję na temat „Jak ratować Polskę przed katastrofą demograficzną?”.
W Poniedziałek Wielkanocny o godzinie 7.35 zmarł Papież Franciszek. Ojciec Święty miał 88 lat i był 266. biskupem Rzymu. Jorge Mario Bergoglio SJ urodził się 17 grudnia 1936 roku w Buenos Aires, w stolicy Argentyny. Od 13 marca 2013 roku zasiadł na Stolicy Piotrowej, mając wówczas 76 lat. Wiadomość o śmierci Papieża Franciszka przekazał z kaplicy Domu Świętej Marty kamerling Świętego Kościoła Rzymskiego kard. Kevin Farrell.
Błogosławionych Świąt Zmartwychwstania Pańskiego, spokoju, zdrowia i radości życzą Zarząd i Członkowie Stowarzyszenia Kultury Chrześcijańskiej im. Księdza Piotra Skargi Wielkanoc A.D. 2025
W sobotę 12 kwietnia wielotysięczny pochód przeszedł ulicami Krakowa pod Wawel by uczcić tysiąclecie Korony Polskiej. Marsz zorganizowany został przez powstały w Krakowie Społeczny Komitet im. Bolesława Chrobrego, w którego skład weszło także Stowarzyszenie Kultury Chrześcijańskiej im. Księdza Piotra Skargi. Organizując milenijne obchody chcemy nie tylko przypomnieć o doniosłych chwilach w dziejach naszej Ojczyzny, ale także wskazać młodemu pokoleniu, jak ważne są idee jednoczące naród wokół Korony i poczucia wspólnoty całego społeczeństwa.
We wtorek 1 kwietnia na Uniwersytecie Wileńskim można było zobaczyć unikatowe eksponaty – jeden z dwóch zachowanych egzemplarzy „Katechizmu” Matynasa Mažvydasa oraz pelerynę i biret Piotra Skargi – pierwszego rektora uczelni, która w chwili założenia nosiła nazwę Akademia i Uniwersytet Wileński Towarzystwa Jezusowego. W tym roku wileński uniwersytet świętuje 446 rocznicę wydania aktu fundacyjnego przez króla Stefana Batorego.