Rodzina
 
Pożyteczne praktyki rodziców

W dziale Rodzina" w poprzednim numerze opublikowaliśmy kilka fundamentalnych zasad głoszonych w kazaniach przez świętego Alfonsa Marię de Liguori, umożliwiających rodzicom prawidłowe ukształtowanie sumienia swych dzieci. One, wzorując się na rodzicach, będą postępowały jak oni, zgodnie z dobrym lub złym wychowaniem, jakie otrzymały. Biorąc to pod uwagę, rodzice są w dużej mierze odpowiedzialni przed Bogiem za postępowanie dzieci.

Należy jednak pamiętać, że według doktryny katolickiej człowiek jest stworzeniem rozumnym, obdarzonym wolną wolą. Dlatego, niezależnie od dobrego lub złego wychowania wyniesionego z domu rodzinnego, od czasu osiągnięcia wieku rozumnego dzieci są już zdolne do odróżnienia prawdy od błędu, dobra od zła i są obdarzone łaską odrzucania występku i praktykowania cnót.

W tym wydaniu zamieszczamy wskazania św. Alfonsa Marii de Liguori, jak rodzice powinni wychowywać swoje dzieci w odniesieniu do podstawowych prawd naszej wiary, praktyk religijnych, aktów miłosierdzia, zasad chrześcijańskich i norm dobrego zachowania. Posłuchajmy teraz zaleceń tego wielkiego świętego i Doktora Kościoła.


„Po pierwsze, rodzice powinni nauczać swe dzieci o prawdach wiary zaczynając od czterech podstawowych tajemnic:
  - że jest Jeden Bóg, Stworzyciel i Najwyższy Pan wszystkich rzeczy;
  - że ten Bóg wynagradza dobrych, a każe złych; na tamtym świecie, przez całą wieczność, wynagradza sprawiedliwych w niebie, a złych karze w piekle.
  - że w Bogu są trzy osoby: Ojciec, Syn i Duch Święty. Tym niemniej Bóg jest Jeden, ponieważ Trzy Osoby Boskie mają jedną i tą samą istotę: i to jest tajemnica Trójcy Przenajświętszej
  - do tej tajemnicy należy dodać tajemnicę Wcielenia: Słowo Boskie, Syn Boga i Bóg Prawdziwy On sam stał się człowiekiem w najczystszym łonie Maryi, cierpiał i umarł dla naszego Zbawienia."

Zadania właściwe dla rodziców


„Ojciec lub matka, aby uniknąć wyżej wymienionego obowiązku, mogliby powołać się na nieznajomość tych rzeczy. Ale jeżeli nie znają tych fundamentalnych prawd, są zobowiązani nauczyć się ich i nauczyć ich swoje dzieci. Albo przynajmniej odesłać je do katechizmu.

Cóż za nieszczęście widzieć tylu ojców i tyle matek, którzy nie nauczają dzieci podstawowych prawd naszej religii, a do tego jeszcze zabraniają im uczęszczania na katechezę. Nic więc dziwnego, że kiedy już będą dorosłe, nie będą wiedziały, co to jest grzech śmiertelny, piekło, wieczność. Nie będą znały nawet wyznania wiary, Ojcze Nasz ani Zdrowaś Maryjo, których żaden chrześcijanin nie może ignorować pod sankcją poważnego grzechu zaniedbania."

Codzienne praktyki religijne

 

„Oprócz tego nauczania, absolutnie niezbędnego, chrześcijańscy rodzice muszą nauczać swe dzieci aktów pobożności, jakie winny wykonywać każdego ranka po wstaniu z łóżka, a które polegają na:
  - podziękowaniu Bogu za to, że zachował nas podczas nocy;
  - ofiarowaniu Bogu wszystkich naszych działań i wszystkich cierpień tego dnia;
  - modlitwie do Jezusa i Maryi, aby zachowali nas od wszelkiego grzechu

W czasie dnia bardzo wskazanym jest, aby dzieci odmawiały akty wiary, nadziei i miłości, jedną część różańca, nawiedzały Przenajświętszy Sakrament. Ożywieni prawdziwym duchem chrześcijańskim niektórzy rodzice codziennie modlą się przez pół godziny z całą rodziną, po uprzednim przeczytaniu jakiejś lektury duchowej.

Wieczorem robić rachunek sumienia, a następnie odmawiać akt skruchy.

W taki sposób rodzice spełniają polecenie Ducha Świętego:

„Masz dzieci? Wychowuj je, zginaj im karki od młodości!" (Syr. 7, 23) W ten sposób dzieci w przyszłości, dzięki dobrym obyczajom, które posiadły, będą spełniały obowiązki pobożności bez trudu. Przyzwyczajacie je od dzieciństwa do spowiedzi i Komunii oraz dbajcie, aby nie zwlekały z przystąpieniem do Sakramentu Bierzmowania.

Zasady świata i zasady chrześcijańskie

Nigdy dość zalecania rodzicom wpajania w swe dzieci zasad prawdziwie chrześcijańskich. Niestety, są rodziny, w których panują zasady świata, jak te:

„Należy dobrze wypadać w społeczeństwie i nigdy nie być w tyle.".

„Bóg jest miłosierny i wyrozumiały, przede wszystkim wobec niektórych grzechów..."
Biedny młodzieniec, którego w taki sposób zachęca się do ulegania słabościom! To nie są zasady właściwe dla rodziny chrześcijańskiej. Nauczajcie wasze dzieci takich zasad chrześcijańskich jak te:

„Cóż znaczy zdobyć cały świat jeśli zgubi się duszę?",

„Tu, na Ziemi wszystko ma swój kres, ale wieczność nie skończy się nigdy.",

„Lepiej stracić wszystko, niż stracić Boga".

Jedna z tych zasad wyryta w sercu Waszego dziecka, może go utrzymać w stanie łaski przez całe życie.

(Święty Alfons Maria de Liguori, Glorias de Maria Santissima, Editora Vozes Ltda, Petrópolis, 3. Wydanie, 1944).