Specjalne plakaty w języku angielskim i hiszpańskim oraz materiały edukacyjne towarzyszą rozpoczętemu 26 lipca w USA Tygodniowi Świadomości Naturalnego Planowania Rodziny. Program, organizowany przez episkopat USA, upamiętnia datę ogłoszenia encykliki papieża Pawła VI „Humanae Vita”(25 lipca 1968 r.)
7 października 1571 roku pod Lepanto, na płytkich wodach zatoki Patras oddzielającej półwysep Peloponez od reszty Grecji, doszło do ostatniej w dziejach świata wielkiej bitwy galer. Ten dzień był także początkiem końca dynamicznej ekspansji politycznej i militarnej imperium osmańskiego - przypomina Sławomir Leśniewski na łamach dodatku do "Rzeczpospolitej" "Bitwy i wyprawy morskie".
Naukowcy Uniwersytetu Otago w Nowej Zelandii wykazali, że homoseksualiści i biseksualiści doznawali w dzieciństwie traumy – w postaci czynów lubieżnych, gwałtów i przemocy lub też byli świadkami przemocy domowej – częściej niż osoby bez takich skłonności. – Osoby identyfikujące się jako homoseksualiści lub biseksualiści, lub takie, które miały doświadczenie lub relację jednopłciową, częściej pochodzą z bardziej obciążonych środowisk – powiedziała badaczka prof. Elisabeth Wells.
Ruch Obrony Życia (MDV) w Brazylii skrytykował wyrażoną przez rząd tego kraju propozycję depenalizacji aborcji we wszystkich krajach Ameryki Łacińskiej. – Przy całkowitym milczeniu mediów brazylijski rząd razem z ONZ dokonuje nowego i poważnego zamachu na podstawowe prawo do życia – stwierdza MDV. Poinformował o tym jedynie blog związany dziennikiem „O Globo”, ukazującym się w Rio de Janeiro.
Dwaj komunistyczni deputowani do francuskiego Zgromadzenia Narodowego złożyli projekt zmiany Konstytucji, który „zabrania prezydentowi Republiki przyjmowania jakichkolwiek tytułów religijnych”. Maxime Gremetz i Jean-Jacques Candelier przypominają, że zgodnie z dziedzictwem historycznym szefowi państwa francuskiego przysługują z urzędu różne tytuły religijne. Jednak – ich zdaniem – „to pomieszanie gatunków między polityką i religią jest nieuzasadnione w naszej Republice”.
Rosja szykuje się do ustawowego zadośćuczynienia względem Kościołów i związków wyznaniowych, którym w przeszłości komunistyczne władze odebrały własność. Rząd wniósł pod obrady Dumy Państwowej projekt prawa regulującego „Zwrot organizacjom wyznaniowym majątku o charakterze religijnym będącego własnością państwa lub samorządów” – donosi Radio Watykańskie.
Sześciu rosyjskich satanistów zostało skazanych przez sąd w Jarosławiu na karę od 8 do 20 lat więzienia za dokonanie mordów rytualnych na czterech nastolatkach w 2008 r. Oskarżeni, wśród których było czterech niepełnoletnich w chwili dokonania przestępstwa, zostali uznani za winnych „zabójstwa czterech osób w celu zorganizowania rytuału inicjacji, zbezczeszczenia zwłok i kradzieży”.
- W czasie żałoby, ogólnonarodowych pogrzebów pojawiło się kilka głosów ze strony środowisk laickich czy wojująco antyreligijnych, że w Polsce nie ma symboliki laickiej, która pozwalałaby żegnać wysokich rangą urzędników państwowych. Nie ma, i to jest oczywiste. Żal, złość tych środowisk świadczą o ich kompletnej alienacji od tego, czym żyje, co czuje wspólnota. Widać, jak ci ludzie nie potrafią współodczuwać z nami – stwierdził prof. Jacek Bartyzel w wywiadzie udzielonym „Naszemu Dziennikowi”.
– Nowa hiszpańska ustawa liberalizująca aborcję jest „bezmyślna”, tak jak premier Zapatero – stwierdził w wypowiedzi dla katolickiego pisma „Il Consulente Re” nowy prezes Papieskiej Akademii Pro Vita, ks. prał. Ignacio Carrasco De Paula. Pochodzący z Hiszpanii duchowny należy do prałatury Opus Dei i posiada doktorat zarówno z medycyny, jak i filozofii.
Ocenia się, że podczas rewolucji we Francji życie za wiarę oddało około trzech tysięcy katolickich kapłanów. Rewolucja poczytywała sobie za cel stworzenie „nowej Francji” i „nowego człowieka” – każdego, kto nie mieścił się w „republikańskich wymiarach”, przykrawała do ich wielkości gilotyna.
Antychrześcijańskie oblicze rewolucji francuskiej objawiło się na dwa sposoby: w aspekcie destruktywnym (czyli polityce wymierzonej w Kościół katolicki i duchowieństwo, a także niszczeniu symboli chrześcijaństwa w sferze publicznej, w tym kościołów) oraz w aspekcie twórczym, o wiele groźniejszym – jak zauważył Józef de Maistre – od tego pierwszego (czyli tym, co na gruzach chrześcijańskiej Francji rewolucjoniści chcieli zbudować). Oba aspekty łączyło przeświadczenie zaczerpnięte z ateistycznego dziedzictwa Woltera, iż należy wymazać tę niegodziwość, czyli – wedle „patriarchy oświecenia” – chrześcijaństwo.