Zdarza się, że pewni świątobliwi ludzie w historii Kościoła noszący to samo imię, a oddaleni w swoim ziemskim życiu o stulecia, wydają się w jakiś sposób do siebie podobni i wręcz powiązani ze sobą. Zagłębiając się w ich życiorysy, zaczynamy dostrzegać, że łączy ich jakiś otrzymany od Pana Boga charyzmat, duchowa tradycja czy też coś, co miało dla nich wielkie znaczenie. Możemy nieraz uświadomić sobie ich wzajemną duchową więź, a nawet uczestnictwo w tej samej, zleconej przez Najwyższego dziejowej misji… Takie właśnie wspólne cechy i misję możemy odnaleźć u czterech wielkich polskich świętych – Stanisława ze Szczepanowa, Stanisława Kazimierczyka, Stanisława Kostki i ­Stanisława ­Papczyńskiego.

[Pełny tekst w wydaniu papierowym]