„Kazania nienakazane”

2021-06-01 00:00:00
„Kazania nienakazane”

Kryzys homiletyki jest powszechny. Usłyszeć dobre kazanie podczas Mszy Świętej nie jest zjawiskiem częstym. Wiele pozostawia do życzenia w tej materii merytoryczne przygotowanie księży i ich zaangażowanie w przygotowanie wystąpienia. Sprawę komplikuje czasami powierzchowność omówienia Słowa Bożego, nowinki retoryczne oraz płytkość teologiczna.

Nawet niewykształceni i nieprzygotowani wierni doskonale wyczuwają czy głoszenie jest dla kapłana ważnym elementem celebracji czy złem koniecznym, nakazanym normami liturgicznymi, bo i tak niestety bywa.

Przyczyn takiego stanu rzeczy można doszukiwać się w wielu czynnikach: przepracowaniu (zarówno w szkolnej katechetyce jak też w pracy duszpasterskiej), niepewności siebie, braku umiejętności homiletycznych czy powierzchowności w przygotowywaniu się do wypełnianych obowiązków.

Inna sprawa to rosnący poziom wiedzy teologicznej odbiorców. Do zamierzchłej przeszłości należą czasy gdy duszpasterz był głównym (a czasem jedynym) źródłem wiedzy religijnej. Powszechna dostępność do kazań w internecie  (niekiedy bardzo cennych i ogromnie interesujących) jest dobrym materiałem dydaktycznym dla uczących się kaznodziejów ale też materiałem porównawczym dla wiernych. Zarazem coraz większym problemem wtedy staje się umiejętność dokonania wyboru właściwego wzorca, co skutkuje niekiedy jeszcze większym pogubieniem.

Jak się odnaleźć w takiej sytuacji? Szczęśliwie zawsze można odwołać się do starych, sprawdzonych (jak choćby te autorstwa ks. Piotra Skargi), jak też nowo przypomnianych wzorców.

Wspaniałe zapisy wystąpień Arcybiskupa Fultona J. Sheena czy książki ks. prof. Edwarda Stańka to tylko przedsmak tego co ratuje sytuację. Najbardziej polecić warto kazania Proboszcza z Ars – św. Jana Marii Vianneya, których niedzielna lektura stanowić może cenne dopełnienie niedzielnego uczestnictwa w Mszy Świętej. Zarazem biografia patrona proboszczów stanowi wspaniały, żywy wzorzec do naśladowania i to nie tylko dla osób konsekrowanych.

W tym wypadku sprawdza się parafraza przysłowia: „Kto czyta – nie błądzi !”

Piotr Podlecki

 

Jan Maria Vianney – „Kazania Proboszcza z Ars” (Wyd. AA, 2015)

Francis Trochu – „Proboszcz z Ars” (Wyd. AA, 2009)

Maxence van der Meersch – „Mała święta Teresa. Proboszcz z Ars” (PAX, 1959)

Warto przypomnieć także liczne przedruki kazań i traktatów św. Jana Marii Vianneya, publikowane w wydawanym przez Stowarzyszenie Ks. Piotra Skargi dwumiesięczniku „Przymierze z Maryją” (m.in. numery 29, 33, 108).

To najbardziej radosny moment w roku dla każdego katolika. Dlatego też, z okazji Świąt Wielkiej Nocy A.D. 2024, zarząd Stowarzyszenia Kultury Chrześcijańskiej im. Ks. Piotra Skargi pragnie wszystkim Państwu złożyć życzenia. Zachęcamy do lektury ich treści.
Ze smutkiem zawiadamiamy, iż zmarł wieloletni Przyjaciel Stowarzyszenia Ks. Piotra Skargi i środowisk Tradycji katolickiej w Polsce - ksiądz prałat Roman Kneblewski. Od lat zmagał się z chorobami i urazami, a ostatnie dni spędził w szpitalu. We wtorek skończył 72 lata.
„Jaki jest ostateczny cel antykultury? W pierwszą rocznicę śmierci śp. Krzysztofa Karonia” to tytuł konferencji, której temat jest niezwykle aktualny w dzisiejszych czasach. To wydarzenie komplementarne pod kątem wykładów i debat prowadzonych przez znawców problemu, idących wbrew lewicowej dekonstrukcji naszego życia społecznego i porządku moralnego. Zapraszamy do rejestracji udziału w konferencji, która odbędzie się w sobotę 20 kwietnia 2024 roku w Warszawie.
Zapraszamy wszystkich Państwa na kontynuację cyklu wykładów prof. Roberta Ptaszka w ramach spotkań naszego warszawskiego Klubu. Tym razem znany i ceniony badacz przybliży nam problem herezji kwietyzmu. Ten negujący tradycyjne nauczanie Kościoła pogląd powraca z kolejnymi falami zachwytu trendami ponowoczesności.
Pewne tematy po prostu trzeba podjąć, szczególnie gdy chodzi o sprawy najważniejsze. Dlatego zapraszamy Państwa na wyjątkową debatę, połączoną z promocją najnowszego numeru „Polonia Christiana”. W jakiej Polsce chcemy żyć w przyszłości? Jaką Ukrainę będziemy mieć za naszą wschodnią granicą? Na ile poważne będzie zagrożenie rosyjskie i w jakim stopniu jest w stanie przeciwdziałać mu państwo z wyludniającym się narodem i milionami imigrantów?