„Kazania nienakazane”

2021-06-01 00:00:00
„Kazania nienakazane”

Kryzys homiletyki jest powszechny. Usłyszeć dobre kazanie podczas Mszy Świętej nie jest zjawiskiem częstym. Wiele pozostawia do życzenia w tej materii merytoryczne przygotowanie księży i ich zaangażowanie w przygotowanie wystąpienia. Sprawę komplikuje czasami powierzchowność omówienia Słowa Bożego, nowinki retoryczne oraz płytkość teologiczna.

Nawet niewykształceni i nieprzygotowani wierni doskonale wyczuwają czy głoszenie jest dla kapłana ważnym elementem celebracji czy złem koniecznym, nakazanym normami liturgicznymi, bo i tak niestety bywa.

Przyczyn takiego stanu rzeczy można doszukiwać się w wielu czynnikach: przepracowaniu (zarówno w szkolnej katechetyce jak też w pracy duszpasterskiej), niepewności siebie, braku umiejętności homiletycznych czy powierzchowności w przygotowywaniu się do wypełnianych obowiązków.

Inna sprawa to rosnący poziom wiedzy teologicznej odbiorców. Do zamierzchłej przeszłości należą czasy gdy duszpasterz był głównym (a czasem jedynym) źródłem wiedzy religijnej. Powszechna dostępność do kazań w internecie  (niekiedy bardzo cennych i ogromnie interesujących) jest dobrym materiałem dydaktycznym dla uczących się kaznodziejów ale też materiałem porównawczym dla wiernych. Zarazem coraz większym problemem wtedy staje się umiejętność dokonania wyboru właściwego wzorca, co skutkuje niekiedy jeszcze większym pogubieniem.

Jak się odnaleźć w takiej sytuacji? Szczęśliwie zawsze można odwołać się do starych, sprawdzonych (jak choćby te autorstwa ks. Piotra Skargi), jak też nowo przypomnianych wzorców.

Wspaniałe zapisy wystąpień Arcybiskupa Fultona J. Sheena czy książki ks. prof. Edwarda Stańka to tylko przedsmak tego co ratuje sytuację. Najbardziej polecić warto kazania Proboszcza z Ars – św. Jana Marii Vianneya, których niedzielna lektura stanowić może cenne dopełnienie niedzielnego uczestnictwa w Mszy Świętej. Zarazem biografia patrona proboszczów stanowi wspaniały, żywy wzorzec do naśladowania i to nie tylko dla osób konsekrowanych.

W tym wypadku sprawdza się parafraza przysłowia: „Kto czyta – nie błądzi !”

Piotr Podlecki

 

Jan Maria Vianney – „Kazania Proboszcza z Ars” (Wyd. AA, 2015)

Francis Trochu – „Proboszcz z Ars” (Wyd. AA, 2009)

Maxence van der Meersch – „Mała święta Teresa. Proboszcz z Ars” (PAX, 1959)

Warto przypomnieć także liczne przedruki kazań i traktatów św. Jana Marii Vianneya, publikowane w wydawanym przez Stowarzyszenie Ks. Piotra Skargi dwumiesięczniku „Przymierze z Maryją” (m.in. numery 29, 33, 108).

Przyjaciele „Przymierza z Maryją” to wspólnota istniejąca przy Stowarzyszeniu Ks. Piotra Skargi od ponad trzech lat. Gromadzi ona najbardziej oddanych Czytelników pisma, którzy w sposób szczególny postanowili pomagać w rozwoju naszego dwumiesięcznika. Ciebie też, Drogi Czytelniku, zapraszamy do tego grona – do rodziny Przyjaciół „Przymierza z Maryją”!
W pierwszy piątek miesiąca lipca, o godzinie 15.00 w Bazylice Bożego Ciała w Krakowie odbędzie się comiesięczna wspólna Modlitwa Różańcowa w intencji Apostołów Fatimy i Przyjaciół „Przymierza z Maryją”.
„Korzenie ruchu obrońców życia w Polsce” - pod takim tytułem w rzeszowskim Klubie „Polonia Christiana” prelekcję wygłosi dr Paweł Momro - jeden z autorów monografii poświęconej działalności społecznej na rzecz prawa do życia w Polsce. Tym razem spotykamy się w sobotnie przedpołudnie w kawiarni Niebo w Mieście. Zapraszamy!
W sobotę 28 czerwca obchodzimy uroczystość Niepokalanego Serca Najświętszej Maryi Panny. To doskonały moment, aby zwrócić się do Matki Bożej z wiarą w to, że na końcu Jej Niepokalane Serce zatriumfuje! Jest to szczególnie ważne dzisiaj, kiedy świat ponownie balansuje na krawędzi globalnego konfliktu...
Apostolat Fatimy jest wspólnotą gromadzącą od 22 lat najbardziej oddanych Przyjaciół i Sympatyków Stowarzyszenia Ks. Piotra Skargi. To m.in. dzięki nim Stowarzyszenie może prowadzić misję budzenia sumień Polaków i szerzenia Orędzia Matki Bożej Fatimskiej. Warto dołączyć do niej zwłaszcza dziś, w uroczystość Bożego Ciała i tym samym dać kolejne świadectwo przywiązania do katolickich wartości.