„Sandomierska Częstochowa” – tak często mówi się o Sulisławicach, małej wiosce położonej ponad 20 kilometrów na południowy-zachód od Sandomierza. To najsławniejsze i najbardziej żywotne Sanktuarium Maryjne na tym terenie.

Tworzy je zabytkowy zespół dwóch kościołów. Pierwszą świątynię konsekrowano w 1604 roku, choć swą metryką sięga XIII wieku, druga zaś powstała w XIX stuleciu wskutek rozwoju ruchu pielgrzymkowego. To w niej zawieszony jest podwójnie malowany cudowny obraz Matki Bożej Bolesnej, zwanej Sulisławską. Przedstawia płaczącą Maryję, obok której stoi poraniony Chrystus. Na odwrocie widać twarz Jezusa na chuście św. Weroniki.

Obraz przywiozła do Polski w 1610 r. rosyjska branka Dorota Ogrufina, pojmana przez Wespazjana Rusieckiego – rycerza, który zdobywał Moskwę. Dorota jako pierwsza opowiadała o cudowności obrazu. Miał ją uchronić od śmierci głodowej. Po wielu latach, już jako sędziwa kobieta, oddała go do kościoła, chciała bowiem by to, co święte, znalazło godne miejsce. Wówczas zaczęły dziać się rzeczy przedziwne. Był rok 1655, potop szwedzki pustoszył Polskę, a w Sulisławicach kalecy zaczynali chodzić, ślepi odzyskiwali wzrok, szaleńcy – zdrowe zmysły. Nie tylko pojedyncze osoby doznawały cudów, ale też masowo mieszkańcy miasteczek – jak np. Staszowa, który w XVII wieku uchroniła od epidemii pielgrzymka do sanktuarium. Mieszczanie staszowscy na pamiątkę tej cudownej interwencji co roku na zakończenie oktawy Bożego Ciała przychodzą do Sulisławic z pielgrzymką. Z tej samej przyczyny od stu lat pielgrzymują tu również mieszkańcy Łoniowa, Koprzywnicy i Trzykos.

Już w 1659 roku biskup krakowski Andrzej Trzebnicki zezwolił na kult obrazu Matki Bożej Sulisławskiej. Miejsce stało się znane na terenie całej ówczesnej Rzeczypospolitej. Sława „Sandomierskiej Częstochowy” doprowadziła do koronacji obrazu, która miała miejsce latem 1913 r. Niestety, drogocenne korony zostały skradzione w 1940 r. Nowe korony poświęcił w 1991 r. w Radomiu Ojciec Święty Jan Paweł II. Druga zuchwała kradzież obrazu miała miejsce rok później, jednak ten odnalazł się w Warszawie. W 1994 r. obraz wrócił do ołtarza głównego kościoła w Sulisławicach, nastąpiła jego uroczysta reintronizacja i po raz trzeci zostały nałożone Matce Bożej i Jej Synowi korony.