Zbliżają się Święta Bożego Narodzenia. Nadszedł czas, aby z miłością pomyśleć także o Bożej Rodzicielce, którą zgodnie z Tradycją często nazywamy Współodkupicielką.

Św. Ambroży mówi, że Maryja jest piękna jak księżyc, ponieważ to Ona rozświetla świat i rozjaśnia ciemności naszego życia, jakby chciała nam powiedzieć: Noc minęła, a oto zbliża się dzień.

Z kolei święty Bernard z Clairvaux postrzega Maryję – zgodnie z Apokalipsą św. Jana – jako Niewiastę obleczoną w słońce, a księżyc pod Jej stopami. Jej pięta miażdży księcia szaleństwa, starożytnego węża, ojca ciemności i kłamstwa. Księżyc natomiast możemy postrzegać jako symbol Kościoła, zatem pozostańmy pod stopami Matki Najświętszej, obejmując je z czułością i całując z miłością!

Nie pozwólmy Jej odejść, zanim nas nie pobłogosławi, ponieważ – jak nauczał św. Maksymilian Maria Kolbe: Niepokalana to wszechmoc prosząca. Jest gwiazdą śliczną, która rozjaśnia mroki życia grzesznika.

O Niepokalana Maryjo, Ucieczko grzesznych, Ty kierujesz naszymi niepewnymi krokami, zawracasz sprzed wszelkich otchłani, a Twój blask, który kochamy, prowadzi nas do wielkiego światła Boskiego słońca – naszego Pana Jezusa Chrystusa!

To właśnie Najświętszej Maryi Pannie Kościół przypisuje symbol róży i w litanii loretańskiej nazywa ją Różą duchowną – Rosa mystica. Święci Doktorzy Kościoła (np. św. Ambroży) twierdzą, że na łodygach róż rosnących w Raju nie było kolców, a pojawiły się dopiero po grzechu pierworodnym. Maryja jest piękna i bez skazy – bez grzechu, więc jest Różą bez kolców!

I na koniec jeszcze ciekawostka… Zgodnie z tradycją – nocą, 5 sierpnia 352 roku papież Liberiusz i patrycjusz rzymski Jan mieli równocześnie taki sam sen, w którym Matka Najświętsza poleciła im zbudować świątynię Jej poświęconą tam, gdzie spadnie śnieg. I oto – ku zdumieniu wszystkich – w środku upalnego rzymskiego lata (w pierwszych dniach sierpnia!) – śnieg pokrył Wzgórze Eskwilińskie.

Ojciec Święty w obecności ludu rzymskiego, wykreślił na nim zarysy późniejszej Bazyliki Santa Maria Maggiore, gdzie Maryja odbiera cześć w słynącym łaskami obrazie Matki Bożej Śnieżnej.

Upamiętnieniem tego cudu stały się doroczne Msze, podczas których ze sklepienia bazyliki sypie się białe płatki kwiatów, co jest zarazem podkreśleniem, że śnieg jest jednym z wspanialszych symboli czystości Najświętszej Maryi Panny!