Podczas Objawień w Fatimie Matka Boża powiedziała pastuszkom – Franciszkowi, Hiacyncie oraz Łucji, że Jej Syn Jezus Chrystus pragnie, by Ona była bardziej znana na świecie. W tej portugalskiej miejscowości przepowiedziała również triumf Swego Niepokalanego Serca, czyli nadejście Królestwa Maryi.

A tymczasem nawet wielu katolików uważa, że dbałość o rozpowszechnianie kultu Matki Bożej nie ma znaczenia, a sama pobożność maryjna może przysłonić Osobę Pana Jezusa…

Cóż można rzec na takie dictum? Powołajmy się na wielkiego „proroka Maryi”, św. Ludwika Marię Grignion de Montfort (1673–1716), który dowodził w swym nadzwyczajnym dziele Traktat o prawdziwym nabożeństwie do Najświętszej Maryi Panny, że poznanie wielkiej roli Maryi jest rzeczą niezbędną, by móc poznać istotę misji Chrystusa Pana. Oto jego słowa: Ze szczególną radością poddało mi serce to wszystko, co powyżej napisałem, by wykazać, że Matka Najświętsza dotąd nie była znana i że to jest jeden z powodów, dlaczego Jezus Chrystus nie jest tak znany, jak być powinien.

Co one oznaczają? Że jeśli Ona będzie znana, to Królestwo Chrystusa nadejdzie! Ten wielki święty podaje wielki argument: Przez Najświętszą Maryję Pannę przyszedł Jezus Chrystus na świat i przez Nią też chce w świecie panować.

– Maryja jest najwspanialszym arcydziełem Boga – mówi św. Ludwik. Chwalebną rzeczą jest rozważać wielkość Boga, gdy na przykład spoglądamy na rozgwieżdżone niebo. Jednak zastanówmy się, czy umiemy wtedy podziwiać także Najświętszą Maryję Pannę. Tę, która jest nieporównanie większa i piękniejsza od każdej z gwiazd?

Wszelkie piękno, które Bóg umieścił na sklepieniu niebieskim, jest małe w stosunku do tak wspaniałej istoty – Bożego arcydzieła, jakim jest Maryja.

Niebo, które widzimy, jest tylko odbiciem wielkości Matki Bożej. Ona przewyższa w swej doskonałości wszystkie piękne dzieła Boże.

Doskonałość Matki Najświętszej przekracza zdolność ludzkiego poznania. Była Ona Niepokalana od pierwszego momentu Swego istnienia. Nie ma w Niej żadnej wady i niedoskonałości, które są następstwem grzechu pierworodnego.

Kościół przyzywa Ją w Litanii Loretańskiej, między innymi jako Królową Pokoju. Ale Jej moc jest tak ogromna, że można Ją porównać również do ogromnej armii, szykującej się na bitwę. I właśnie tę moc manifestowała przy różnych okazjach, jak na przykład w roku 1571 pod Lepanto podczas bitwy morskiej przeciw muzułmanom. Wtedy Ona pojawiła się na Niebie z różańcem w ręku, wzbudzając popłoch pośród muzułmanów.

Podobnie było pod Wiedniem w 1683 roku, kiedy polski król Jan III Sobieski rozgromił tureckie wojsko. W tych dwóch bitwach, w sposób ewidentny Matka Boża zamanifestowała Swoją moc, chroniąc Europę przed islamską nawałnicą.

A czy dzisiaj nasza wiara nie jest zagrożona? Islamski terroryzm, zachodni laicyzm, rozmiękczający wiarę liberalizm i modernizm… W obliczu tych zagrożeń, triumf chrześcijaństwa – z ludzkiego punktu widzenia – wydaje się prawie niemożliwy.

Ale pamiętajmy, że jedna interwencja Najświętszej Dziewicy może całkowicie zmienić bieg historii. Ona przecież obiecała to w Fatimie: Na koniec Moje Niepokalane Serce zatriumfuje!

Módlmy się więc z wielką wiarą – szczególnie na różańcu. Ufajmy i walczmy! A Jej Królestwo nadejdzie!