Niech będzie pochwalony Jezus Chrystus!

Po otrzymaniu ostatniej przesyłki otworzyłem książkę „Świadkowie cudu słońca”. Przeczytałem ją „od deski do deski”. Chwilami była tak wzruszająca, że łza zakręciła mi się w oku. Takich ciekawych książek potrzeba w naszych czasach, aby uchronić świat przed zalewającym go złem. Chrońmy młodzież, bo to ona jest najbardziej podatna na manipulację środków masowego przekazu. Wystarczy być słabym moralnie, aby dać się wciągnąć. Ja od najmłodszych lat opierałem się podszeptom zła, postanowiłem bowiem żyć w komforcie psychicznym w każdej chwili mojego życia. Dla mnie znaczy to żyć zgodnie z Bogiem, ludźmi i samym sobą. Cokolwiek tę zgodę zakłóca, odrzucam, czasem przychodzi to z wielkim trudem. Najtrudniej jest pokonać samego siebie. Ja szukam oparcia w Jezusie Miłosiernym i Najświętszej Maryi Pannie. Cieszę się i dziękuję Bogu za to, że istniejecie.

 

Szanowny Panie Prezesie,

Bardzo wysoko cenię Wasz Instytut za wkład pracy, zaangażowanie, pomysłowość i wszelkie dobro, które od Was otrzymałem. Musiałbym wiele wymieniać, ale wyliczę choćby zaszczytny tytuł Apostoła Fatimy, modlitwę w mojej intencji, książki, broszury, a przede wszystkim dużo ciepłych i mądrych słów zawartych w listach i Waszych pismach. Jestem skromnym człowiekiem i mam świadomość tego, że Pan Bóg mnie kiedyś osądzi z tego, co dobrego dałem Jemu i ludziom. Cieszę się, że coś dobrego i Bożego w moim życiu uczyniłem. A Panu za to wszystko serdecznie dziękuję. Bóg zapłać i szczęść Boże w dalszej pracy dla dobra Ewangelii i Ojczyzny.

 

Niech będzie pochwalony Jezus Chrystus!

(...) Cieszy mnie fakt, iż troszczycie się o każdego z nas, rozpowszechniając publikacje o treściach prawdziwie katolickich. Jestem bardzo zainteresowany tymi czasopismami, to moja ulubiona lektura. Serdecznie dziękuję za troskę i zainteresowanie moją osobą. Nie sposób nie podziękować za otrzymane pisma: „Przymierze z Maryją” i „Polonia Christiana”, kalendarz, różaniec i wiele innych. Pozdrawiam Was serdecznie.

 

Niech będzie pochwalony Jezus Chrystus!

Już od dłuższego czasu otrzymuję od Was listy i czasopisma. Zaczęło się od tego, że zamówiłam różaniec i odtąd przysyłacie mi te piękne lektury. Serdecznie Wam za to wszystko dziękuję, a głównie za wszystkie modlitwy w mojej intencji. Wierzę gorąco, że za pośrednictwem Maryi można otrzymać wiele łask, czego sama doświadczyłam. Otóż pół roku po ślubie potrącił mnie samochód, życie moje zawisło na włosku. Po rehabilitacji okazało się, że nie mogę zajść w ciążę. Medycyna zawiodła, ale gorąca modlitwa do Matki Bożej przyniosła efekt i otrzymałam dar macierzyństwa. Po czternastu latach urodziłam syna. Niestety mąż wpadł w nałóg pijaństwa. Nie mieliśmy pracy ani środków do życia. Uciekałam w gorącą modlitwę do Matki Bożej, która sprawiła, że mąż przestał pić i stał się innym człowiekiem. Przystąpiłam wówczas do Róży Żywego Różańca „Matki Bożej Fatimskiej”. Początkowo mąż był temu przeciwny, ale nie dałam za wygraną. Przekonywałam go i teraz on również należy do Róży dla mężczyzn. Teraz, kiedy zdrowie już zawodzi, wspieramy się nawzajem i przy każdej modlitwie uciekamy się pod opiekę Matki Bożej. Chciałam za Waszym pośrednictwem podziękować Maryi za wszystkie otrzymane łaski i prosić o dary Ducha Świętego dla mojego syna Bartłomieja, o zdrowie i potrzebne łaski dla mojej rodziny. Niech Miłosierny Bóg Wam wszystkim błogosławi.

 

Szczęść Boże!

Serdecznie Was pozdrawiam i dziękuję za „Przymierze z Maryją”. Dziękuję również za modlitwę w mojej intencji. Bardzo jej potrzebuję. Nieraz jest mi bardzo źle, ale zaraz potem przychodzi odmiana i jakoś żyję. Miałam napisać do Was wcześniej, ale byłam załamana chorobą męża, a potem jego śmiercią. Dotknęła mnie depresja i wiele rzeczy zaniedbałam. Pewnego dnia otrzymałam od Was różaniec. Od tej pory modlę się na nim codziennie. Wiem, że z wiarą i Kościołem nie rozstanę się nigdy. To moje życie i moja radość.
Cieszę się bardzo, że rozpowszechniacie „Przymierze z Maryją”. Ja to nazywam głoszeniem Słowa Bożego. Niech Pan Jezus i Matka Najświętsza Wam błogosławią i mają Was w Swej opiece.

 

Niech będzie pochwalony Jezus Chrystus!

Chciałam się z Wami podzielić moimi radościami i smutkami. Mam 62 lata, urodziłam 12 dzieci; dwie córki i 10 synów. Po urodzeniu córek, mając 23 lata zachorowałam na gruźlicę. Leżałam w szpitalu kilka miesięcy. Przy wypisie dowiedziałam się, iż nie powinnam próbować zachodzić w kolejną ciążę, bo może to być dla mnie bardzo niebezpieczne. Mimo tej świadomości znów byłam w stanie błogosławionym. Ofiarowałam siebie i dziecko Bogu. Lekarka nie sugerowała mi aborcji, ale też nie dawała nadziei na to, że donoszę ciążę. Na szczęście urodziłam zdrowego chłopca, a po prześwietleniu płuc okazało się, że nie ma śladu po chorobie. Dane mi było jeszcze przeżyć kilkakrotnie cud narodzin pięknych i zdrowych dzieci, za co Bogu serdecznie dziękuję. Pięcioro z nich ma już swoje rodziny, a ja mam 12 wnuków. Nie obyło się bez zmartwieć i nerwów. Ostatnie dziecko urodziłam mając 48 lat. (...) Wiele przeszłam w życiu dobrego i złego. Wielokrotnie popadałam w depresje, z których szczęśliwie wyszłam. Choroba dotknęła też mojego męża, ale dziś jest w dobrej formie mimo 73 lat. Dużo łask doznałam od Miłosiernego Chrystusa. Staram się co roku jeździć do Częstochowy i innych sanktuariów. Bardzo proszę o pamięć i modlitwy w intencji moich dzieci i męża, a także moich rodziców, którzy przeżyli razem już 63 lata!