Środowisko akademickie KUL-u, długoletni współpracownicy i uczniowie oraz współbracia z Zakonu Dominikańskiego i biskupi pożegnali dziś o. prof. Mieczysława Krąpca. Uroczystości pogrzebowe zmarłego 8 maja wybitnego filozofa i długoletniego rektora Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego odbyły się w bazylice Relikwii Krzyża Świętego oo. dominikanów i w kościele akademickim w Lublinie.
W kościele dominikańskim na Mszy św. pogrzebowej pod przewodnictwem abp. Józefa Życińskiego zgromadziły się władze KUL-u z Senatem i rektorem ks. prof. Stanisławem Wilkiem na czele, a także przyjaciele i studenci. Obecni byli także m.in. arcybiskupi Edward Nowak i Stanisław Wielgus.
Zgromadzona w kościele dominikańskim "wspólnota eucharystyczna wyraża dziś w widomy sposób rozległość oddziaływania ojca Alberta, jego refleksji, jego osobowości" - powiedział główny celebrans. Podkreślił, że na uroczystości pogrzebowe o. Krąpca przybyli goście z różnych stron świata, w tym biskupi i duchowieństwo z Ukrainy, gdzie na Podolu, w Berezowicy Małej k. Zbaraża urodził się przyszły filozof.
Następnie odczytał listy kondolencyjne osobistości, które nie mogły przybyć dziś na uroczystości pogrzebowe. Wśród nich list kard. Stanisława Nagy’ego, który wyraził "hołd wybitnemu uczonemu, wielkiemu filozofowi, niezrównanemu wychowawcy i pedagogowi, przodującemu przedstawicielowi polskiego i międzynarodowego środowiska katolickiej myśli filozoficznej, wyjątkowo zasłużonemu, długoletniemu rektorowi KUL". "Przeżywam jego odejście jako niepowetowaną stratę dla Kościoła w Polsce i jako wymóg najgłębszej wdzięczności za ogrom jego naukowego dorobku" - napisał kardynał, wieloletni kolega i rówieśnik zmarłego.
W homilii dominikanin o. Jan Góra podkreślił, że choć o. Krąpiec żył bardzo skromnie, to przebywając z nim, czuło się, że jest wielkim panem, arystokratą ducha – dzięki Prawdzie, której służył.
„Byłeś dominikaninem do szpiku kości, cudowną osobowością promieniującą radością, człowiekiem wielkiej, dziecięcej wprost wiary. W tej wierze znajdowałeś sens dla wszystkiego co robiłeś, a przede wszystkim jak żyłeś. Widywałem cię z różańcem w ręku, jak spacerowałeś po klasztornym korytarzu. Nigdy nie trywializowałeś spraw Bożych – to nas budowało” – wspominał kaznodzieja. Dodał, że zmarły był tytanem pracy. "Tak żyłeś i tak umarłeś – przy pracy, przy biurku, poprawiając artykuł. Nie żyłeś nadaremnie, pozostawiłeś nam cząstkę siebie. Pozostawiłeś Ojczyźnie i Kościołowi cząstkę myślenia rzeczywistego, realistycznego” – podkreślił dominikanin.
Następnie kondukt pogrzebowy przeszedł z kościoła dominikańskiego Krakowskim Przedmieściem i Alejami Racławickimi do kościoła akademickiego przy KUL, gdzie tuż przed godz. 13 rozpoczęło się nabożeństwo pożegnalne o. prof. Krąpca.
Mowy pożegnalne wygłosili m.in. rektor KUL ks. prof. Stanisław Wilk, biskup świdnicki Ignacy Dec, ks. prof. Andrzej Maryniarczyk z Katedry Metafizyki KUL i o. Tadeusz Rydzyk.
„Stajemy pokornie przy twojej trumnie świadomi, że twoja wielkość nas przerasta” – powiedział ks. prof. Wilk. Przypomniał wielkie zasługi zmarłego, byłego rektora KUL, dla nauki i ukochanej uczelni.
Ojciec Rydzyk przypomniał, że o. Krąpiec należał do rady programowej Radia Maryja jako jej członek honorowy, wielokrotnie zabierał głos na antenie rozgłośni i Telewizji TRWAM, był przy powstawaniu Wyższej Szkoły Kultury Społecznej i Medialnej w Toruniu. „Ojcze, ty mówiłeś, że dzięki posłudze świadków prawdy, Radio Maryja dla wielu rzesz Polaków jest uniwersytetem. Dziękujemy, że wszedłeś do tego radia” – powiedział dyrektor rozgłośni.
Trumnę z ciałem o. prof. Mieczysława Krąpca przeniesiono na cmentarz przy ul. Lipowej i złożono do grobowca ojców dominikanów.
O. Mieczysław Albert Krąpiec OP był wieloletnim profesorem Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego i jego rektorem w latach 1970-1983. Wybitny filozof metafizyk – jego prace tłumaczone były na wiele języków – jednocześnie był doskonałym organizatorem i obrońcą uczelni w trudnych czasach i wychowawcą kilku pokoleń polskiej inteligencji.
Dominikanin o. Krąpiec był głównym twórcą tomistycznej Lubelskiej Szkoły Filozoficznej. Zajmował się podstawowymi zagadnieniami kultury, takimi jak: metafizyka, filozofia człowieka, filozofia polityki i teoria poznania. Był nie tylko wybitnym komentatorem filozofii św. Tomasza z Akwinu, ale także twórcą oryginalnej, współczesnej filozofii realistycznej. Był przekonany, że od właściwego rozumienia kim jest człowiek zależy wartość współczesnej kultury. Uważał, że upowszechnianie realizmu filozoficznego jest najlepszym lekarstwem na postmodernistyczne bolączki naszej kultury.
Ojciec prof. dr hab. Mieczysław Albert Krąpiec urodził się 25 maja 1921 roku w Berezowicy Małej k. Zbaraża na Podolu. Przed wybuchem II wojny światowej wstąpił do dominikanów. Śluby wieczyste złożył w 1943 roku. Święcenia kapłańskie przyjął w 1945 roku w Krakowie. Studia kontynuował w KUL i na Papieskim Uniwersytecie Św. Tomasza "Angelicum" w Rzymie. W latach 1946-54 wykładał filozofię w Kolegium OO. Dominikanów w Krakowie, a od 1951 był pracownikiem Wydziału Filozofii KUL.
W 1968 roku otrzymał tytuł profesora zwyczajnego. Pięciokrotnie wybierany rektorem KUL, pełnił tę funkcję w latach 1970- 1983. W tym czasie doprowadził m.in. do reaktywowania kilku kierunków uniwersyteckich: filologii romańskiej i angielskiej, prawa oraz Wydziału Nauk Społecznych. Z jego inspiracji uniwersytet podjął wydawanie monumentalnej Encyklopedii Katolickiej.
Był także członkiem wielu polskich i światowych instytucji naukowych - m.in. Polskiej Akademii Nauk, Polskiej Akademii Umiejętności, Papieskiej Akademii św. Tomasza w Rzymie, był inicjatorem powołania Polskiego Towarzystwa Tomasza z Akwinu. Otrzymał doktoraty honoris causa m.in. Papieskiego Instytutu Badań Średniowiecznych w Toronto i Katolickiego Uniwersytetu w Louvain.
Określenia „Lubelska Szkoła Filozoficzna” i uprawiana w niej filozofia klasyczna stały się popularne zarówno w kraju jak i za granicą dzięki publikacjom o. Krąpca. Jego dorobek naukowo-badawczy liczy ponad 30 pozycji książkowych, z których wiele zostało przełożonych na język angielski, francuski, rosyjski oraz ok. 250 studiów i artykułów. Do najważniejszych prac należą: "Teoria analogii bytu", "Realizm ludzkiego poznania", "Dlaczego zło?", "Z teorii metodologii metafizyki" (wspólnie z ks. prof. Stanisławem Kamińskim), "Struktura bytu", "Metafizyka", "Arystotelesowska koncepcja substancji", "Ja - człowiek. Zarys antropologii filozoficznej". Najważniejszym jego dziełem, nad którym pracował była ośmiotomowa Powszechna Encyklopedia Filozofii.
Uczniowie o. Krąpca pracują na uniwersytetach w Stanach Zjednoczonych, Niemczech i Polsce. Wśród najwybitniejszych można wymienić: s. prof. Zofię Zdybicką, bp. prof. Bronisława Dembowskiego i ks. prof. Andrzeja Maryniarczyka.
Źródło: KAI
