Miasto Łask w województwie łódzkim otrzymało prawa miejskie w roku 1422 z nadania króla Władysława Jagiełły. W centrum miasta wybudowana została świątynia w stylu późnogotyckim. Dzieła tego podjął się ówczesny prymas Polski Jan Łaski. Kościół pod wezwaniem Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny i świętych Michała, Jana Chrzciciela i Anny został konsekrowany 6 lutego 1525 roku.

W ołtarzu dobudowanej bocznej kaplicy umieszczono wizerunek Matki Bożej z Dzieciątkiem Jezus. Alabastrowa płaskorzeźba w kształcie tonda o średnicy 40 centymetrów, jest jednym z piękniejszych dzieł włoskiego renesansu w Polsce. Wykonana została pod koniec XV wieku przez włoskiego artystę Andreę della Robbia, w lazurowej terakocie.

Prymas Łaski przywiózł tę rzeźbę w październiku 1515 r. z Rzymu, gdzie przebywał na Soborze Laterańskim V. Był to dar papieża Leona X. Według tradycji, wizerunek Matki Bożej z obu stron wypukły i jednakowo rzeźbiony, za przyczyną Maryi podzielił się na dwie części. Jedna została podarowana prymasowi Polski, a druga pozostała w Rzymie.

Sława wizerunku Matki Bożej Łaskiej ściągała wielkie rzesze pielgrzymów. Powodem były liczne uzdrowienia i cuda, o czym świadczą składane w łaskiej świątyni wota, jako dowód wdzięczności za wysłuchane prośby i otrzymane łaski. O tym dowiadujemy się z wpisów w Parafialnej Księdze Łask i Dobrodziejstw.

Cudowny wizerunek Matki Bożej Łaskiej wynoszony był poza mury świątyni podczas wielkich uroczystości. Tak było 2 lipca 1933 r. z okazji Diecezjalnego Kongresu Eucharystycznego. Po wielu latach, ku radości mieszkańców, Matka Boża Łaska ponownie opuściła mury świątyni, aby 25 września 2005 r. zostać koronowaną przez prymasa Polski kard. Józefa Glempa. Korony te 18 sierpnia 2002 roku poświęcił na krakowskich Błoniach Ojciec Święty Jan Paweł II. Była to pierwsza koronacja papieskimi koronami w archidiecezji łódzkiej. Od tego momentu pielgrzymi jeszcze liczniej przybywają do tutejszego sanktuarium.

Na cześć Matki Bożej Łaskiej napisano wiele wierszy i skomponowano wiele pieśni. Przykładem jest śpiewana od wieków Antyfona do Matki Bożej Łaskiej: Maryjo cudowna w łaskim kościele, któraś uzdrowiła chorych bardzo wiele. Ratuj nas Matko droga, do Ciebie strapieni przychodzim ze łzami. Matko Miłosierdzia przyczyń się za nami do wszechmogącego Boga.

Henryka Latuśkiewicz