Pięć obliczy socjalizmu w Ameryce Łacińskiej

2011-01-03 00:00:00
Pięć obliczy socjalizmu w Ameryce Łacińskiej

Na łamach gazety „The Miami Herald” ukazał się godny uwagi tekst dot. rozprzestrzeniającego się w Ameryce Południowej ustroju socjalistycznego. Carlos Alberto Montaner w pisze, że w krajach Ameryki Łacińskiej urzeczywistnia się obecnie socjalizm pod pięcioma postaciami, który wprowadza w nich chaos, antyrepublikańskie i autorytarne rządy. Wyróżnia je antyamerykanizm, pogarda dla rynku, przekonanie, że jednostka ma służyć państwu a nie odwrotnie i, że caudillo wie dokładnie, co jest dobre a co złe dla wszystkich obywateli. Caudillos różnią się od siebie.


W Ameryce Łacińskiej swoją wizję socjalizmu ma Kuba, Wenezuela, Boliwia, Ekwador i Nikaragua.

Najważniejsza jest Kuba. Montaner pisze, że bez kubańskiej dyktatury w Ameryce Łacińskiej nie istniałyby inne „socjalizmy”. Kuba bowiem jest dla pozostałych państw liderem strategicznym, który uczy metod politycznej i społecznej kontroli, propagandy międzynarodowej i dostarcza wzorów instytucjonalnego działania. Szkoli personel wojskowy oraz medyczny. Co jednak najważniejsze, Kuba uczy wszystkich tego, czego sama nauczyła się w ciągu trzydziestoletniej współpracy ze Związkiem Radzieckim, gdy należała do bloku wschodniego.

„Wielkim paradoksem jest, że Raul Castro przestał być marksistą i żałuje, że wraz z bratem pchnął swój kraj na drogę komunizmu, gdy tymczasem jedynym towarem jaki ma do zaoferowania, to totalitarne metody rządzenia” – zauważa amerykański dziennikarz. Za te metody Hugo Chavez dostarcza Kubie 108 tys. baryłek ropy dziennie i przyznaje różne subwencje, co daje w sumie 5 mld dol. rocznie. Raul nie podziela wizji podboju świata wenezuelskiego przywódcy, ale nie ma to w tej chwili większego znaczenia.

Chavez postrzega siebie jako spadkobiercę Fidela Castro. Chce także osiągnąć to, czego nie udało się zrealizować Moskwie. Chce zbudować i kierować wielkim antyzachodnim obozem, skupiającym państwa nienawidzące liberalnej demokracji. Chociaż uważa się za marksistę, nie szuka ideologicznej jednolitości. W jego bloku jest miejsce dla Iranu, Białorusi, Zimbabwe, Korei Północnej itp. Wszystkie państwa ma łączyć odrzucenie oświeceniowego modelu państwa.

„Problem Evo Morlaesa jest inny” – pisze Mintaner. Dodaje: „On nienawidzi nowoczesności, postępu, zachodniego rozwoju. Uwielbia za to coca colę, szanuje boginię świata Pachamama i chciałby powrotu do systemu handlu wymiennego. Marzy o powrocie do przeszłości, do idyllicznych pre - kolumbijskich wartości. Jego wizja socjalizmu nie jest z XXI wieku ale raczej z XV”. Morales chce powrotu do tego co było, zanim do Ameryki przybył Pizaro ze swoją „kulturą śmierci".

Z kolei eksperyment socjalistyczny Rafaela Correasa z Ekwadoru, został trafnie określony przez Rene Remaireza, urzędnika odpowiedzialnego za Narodowy Sekretariat Planowania i Rozwoju. Stwierdził on, że „prawdziwy socjalizm jest bio-socjalizmem republikańskim, który zmierza do zbudowania biopolis, czyli społeczeństwa opartego na bio-wiedzy, na eko-turystyce i ekologicznej produkcji rolnej, oddanego twórczemu lenistwu, erotyzmowi, sztuce i rzemiosłu, prowadzącemu badania poświęcone kwestiom egzystencji, uczestniczącemu w różnego rodzaju imprezach i uroczystościach, rautach pracowniczych itp.

Carlo Daniel Ortega z Nikaragui, podobnie jak Raul przestał wierzyć w komunizm, ale też nie stał się demokratą. Obecnie jest kimś na kształt neo-Somozy. Chce pozostać przy władzy za wszelką cenę, aby rządzić i móc się bogacić. To jego model socjalizmu. Dlatego skutecznie kontroluje wymiar sprawiedliwości w kraju. Ortega przekupuje parlamentarzystów, sędziów, dziennikarzy i wyborców. Środków na ten cel dostarcza mu sam Chavez w postaci 1 mld dol. rocznie. To wystarczająco dużo dla tak biednego kraju, jakim jest Nikaragua, by utrzymać się skutecznie przy władzy.

Źródło: The Maiami Herald, AS.
Przyjaciele „Przymierza z Maryją” to wspólnota istniejąca przy Stowarzyszeniu Ks. Piotra Skargi od ponad trzech lat. Gromadzi ona najbardziej oddanych Czytelników pisma, którzy w sposób szczególny postanowili pomagać w rozwoju naszego dwumiesięcznika. Ciebie też, Drogi Czytelniku, zapraszamy do tego grona – do rodziny Przyjaciół „Przymierza z Maryją”!
W pierwszy piątek miesiąca lipca, o godzinie 15.00 w Bazylice Bożego Ciała w Krakowie odbędzie się comiesięczna wspólna Modlitwa Różańcowa w intencji Apostołów Fatimy i Przyjaciół „Przymierza z Maryją”.
„Korzenie ruchu obrońców życia w Polsce” - pod takim tytułem w rzeszowskim Klubie „Polonia Christiana” prelekcję wygłosi dr Paweł Momro - jeden z autorów monografii poświęconej działalności społecznej na rzecz prawa do życia w Polsce. Tym razem spotykamy się w sobotnie przedpołudnie w kawiarni Niebo w Mieście. Zapraszamy!
W sobotę 28 czerwca obchodzimy uroczystość Niepokalanego Serca Najświętszej Maryi Panny. To doskonały moment, aby zwrócić się do Matki Bożej z wiarą w to, że na końcu Jej Niepokalane Serce zatriumfuje! Jest to szczególnie ważne dzisiaj, kiedy świat ponownie balansuje na krawędzi globalnego konfliktu...
Apostolat Fatimy jest wspólnotą gromadzącą od 22 lat najbardziej oddanych Przyjaciół i Sympatyków Stowarzyszenia Ks. Piotra Skargi. To m.in. dzięki nim Stowarzyszenie może prowadzić misję budzenia sumień Polaków i szerzenia Orędzia Matki Bożej Fatimskiej. Warto dołączyć do niej zwłaszcza dziś, w uroczystość Bożego Ciała i tym samym dać kolejne świadectwo przywiązania do katolickich wartości.