Uroczystość Najświętszego Serca Pana Jezusa jest formą uczczenia miłości Boga do ludzi. Przejawy kultu Serca Bożego Syna znajdujemy już w starożytnym Kościele. W średniowieczu był on związany z nabożeństwem do Męki i Ran Pana Jezusa. O miłości uosobionej w Sercu Zbawiciela wspominało wielu ówczesnych mistyków i teologów.

Szczególne nabożeństwo do Serca Pana Jezusa żywiły dwie cysterki z klasztoru w Helfcie: św. Mechtylda i św. Gertruda, a także tercjarka franciszkańska – św. Małgorzata z Cortony. Wszystkim trzem dane było ujrzeć Najświętsze Serce Syna Bożego w wizjach mistycznych.

Jako pierwszy zgodę na odprawianie Mszy Świętej o Sercu Pana Jezusa otrzymał w 1670 roku św. Jan Eudes, gorliwy propagator nabożeństwa. Założone przez niego zgromadzenie otrzymało od biskupa Rennes zgodę na obchodzenie święta Serca Jezusowego w dniu 30 sierpnia.

Przełomowe znaczenie dla rozwoju nabożeństwa do Najświętszego Serca Pana Jezusa miały jednak dopiero objawienia, których dostąpiła francuska wizytka, św. Małgorzata Maria Alacoque. Treścią przekazanego przez nią przesłania Zbawiciela, m.in. potrzeby zadośćuczynienia za grzechy i ustanowienia święta ku czci Najświętszego Serca zajęły się komisje kościelne.

Dopiero w 1765 roku, w odpowiedzi na prośbę skierowaną do Stolicy Apostolskiej przez episkopat Polski, papież Klemens XIII zatwierdził święto Najświętszego Serca Pana Jezusa dla naszego kraju. Obchodzono je w piątek, osiem dni po Bożym Ciele. W 1856 roku papież Pius IX rozszerzył to święto na cały Kościół. Leon XIII podniósł je do rangi uroczystości pierwszej klasy i powierzył opiece Serca Jezusowego cały rodzaj ludzki.

Miesiącem poświęconym w sposób szczególny Bożemu Sercu jest czerwiec. W tym czasie w kościołach codziennie odprawiane jest nabożeństwo, na które składa się adoracja Najświętszego Sakramentu oraz litania do Najświętszego Serca Pana Jezusa.

AK