Moje życie od początku przepełnione jest miłością i troską mojego Pana i Jego ukochanej Matki. Właściwie to Mateńka Najświętsza była moją pierwszą Opiekunką. Miłość do Niej zaszczepiła mi moja ukochana Babcia Paulina. Pamiętam te opowieści Babci o tym, że modlitwa do naszej Matuchny może wiele zdziałać, że Ona nas kocha i do Niej powinnam wznosić swoje prośby i pragnienia. W swojej dziecięcej naiwności myślałam w ten sposób: „o co poproszę, na pewno się stanie”, ale to nie o to chodzi.
Pan Bóg ma względem nas swoje plany i zamierzenia. On wie najlepiej, co dla nas dobre. Jako młoda dziewczyna modliłam się o dobrego, mądrego męża. Pan dał mi człowieka porywczego… Byłam rozgoryczona i zawiedziona, często płakałam i wyrzucałam Mateńce: „jak mogłaś mnie tak zignorować!”. A Ona ze spokojem czekała. Modliłam się o mądre dzieci, a Ona dała mi dzieci przeciętne, w szkole niczym niewyróżniające się. Podczas chrztu ofiarowałam je Panu i Najświętszej Panience, mówiąc: „oddaję je pod Twoją opiekę Pani, strzeż je i prowadź”, ale one nie były najlepsze wśród swoich rówieśników, choć ja tak bardzo o tym marzyłam i chciałam być dumna z ich osiągnięć. Modliłam się o prostą, ale szczęśliwą rodzinę, a Ona mi dała awans w pracy. „Ja tego nie chcę” – wołałam – „ja pragnę spokoju”. Pamiętam jak klęczałam w kościółku i pytałam: „Matusiu, czy ja podołam temu wyzwaniu?”. Ja sobie nie poradzę, to nie jest dla mnie”. Ona milczała. Ale potem, powoli na każdym kroku odczuwałam Opatrzność Bożą. Odnosiłam małe sukcesy w pracy, moje „przeciętne” dzieci w stosunku do swoich „zdolnych i chwalonych” rówieśników uzyskały prestiżowe wykształcenie. Dostały dobrą pracę, zgodną ze swoim wykształceniem. Ja na stanowisku szefa zakładu zyskałam szacunek i uznanie. Kiedy przyszła choroba moich rodziców, znów zwróciłam się do swojej Pani i jej Syna, prosząc o pomoc. Zaufałam całkowicie Bogu. Czasami miałam chwile zwątpienia, ale wtedy Pan dawał mi poznać, że wszystko będzie dobrze.
Teraz ufam swojemu Panu. Wiem, że nic nie może się zdarzyć, czego On by nie chciał. Często mówię: „Panie, kto lub co może być przeciwko mnie, jeżeli Ty jesteś ze mną”. I mocno w to wierzę. Dzisiaj mogę powiedzieć: „Bezwarunkowo kocham Pana Boga i Jego Matusię”. Modlitwa działa cuda.
Wasza Czytelniczka
