104. numer Przymierza z Maryją

Drodzy Przyjaciele,

Historia Kościoła katolickiego pokazuje, że publiczne wyznawanie Wiary oraz przenikanie nią wszystkich sfer życia przyniosło owoc w postaci wspaniałej cywilizacji chrześcijańskiej.

Wiara była i jest uznawana przez wielu za tak wielki skarb, że poświęcają dla niej i dla Pana Boga całe swe życie, wstępując do przeróżnych wspólnot zakonnych. Historia Kościoła pokazuje też, że to właśnie zakonnicy byli tą siłą, dzięki której dokonywał się w świecie prawdziwy postęp zarówno duchowy, jak i materialny.

To zakony ocaliły i twórczo rozwinęły dziedzictwo starożytności – filozofię, kulturę i naukę. I zakonom właśnie poświęcamy główny temat tego numeru naszego pisma. Mamy bowiem świadomość, że świat byłby inny, gdyby kiedyś św. Benedykt z Nursji nie zaproponował życia według zasady Ora et labora – Módl się i pracuj. Taka właśnie postawa doprowadziła do tego, że cywilizacja rozkwitła.

Warto dziś przypominać, jak wiele wynalazków, z których korzystamy na co dzień, pochodzi właśnie zza klasztornych murów. Oto kilka przykładów: system rachunkowości, z którego korzystają księgowi na całym świecie; pług kołowy, który stosowany jest nawet dziś. To mnisi nauczyli innych używać wody do napędzania przeróżnych maszyn, jak np. młyny czy piły w tartakach.

Mnich Gerbert w X wieku rozwinął arytmetykę, zaś algebrę – inny zakonnik Lucca di Borgo. Gamę muzyczną zawdzięczamy dwóm benedyktynom z opactwa St. Armand.

Tę wyliczankę można by oczywiście wydłużać, jednak najważniejsze jest to, że klasztory są miejscami poświęconymi Panu Bogu. Mnisi i zakonnicy wysławiają Stwórcę i zanoszą nieustanną modlitwę przed Tron Najwyższego za nas wszystkich. To jest ich najważniejsza misja – uświęcanie ludzi i głoszenie chwały Bożej.

Dziś, w obliczu ogromnego kryzysu religijnego i moralnego, mury klasztorów niestety pustoszeją. Napawa to niepokojem i wzywa nas do gorącej modlitwy. Warto tu przywołać słowa z Dzienniczka św. Faustyny: Dał mi Pan poznać swe zagniewanie na ludzkość, że zasługuje na skrócenie dni, ale poznałam, że istnienie świata podtrzymują dusze wybrane, to jest zakony. Biada światu, jeśli braknie zakonów (Dz 1434).

Módlmy się gorąco, aby nie zabrakło zakonów!

W Jezusie i Maryi

Arkadiusz Stelmach
wiceprezes Stowarzyszenia 
im. Ks. Piotra Skargi