Mówi się, że nie habit czyni mnicha… Tak, to prawda, ale też prawdą jest, że dobry mnich bardzo ceni swój strój zakonny.

W świecie istnieje ogromna liczba zakonów – a co za tym idzie – wielka różnorodność habitów. Wyróżniają się choćby ze względu na kolor – czarny, biały, niebieski, brązowy. Kolor mówi nam wiele o charyzmacie danego zgromadzenia.

Widok zakonnika lub zakonnicy przechodzących ulicami miasta wzbudza różne reakcje – od sympatii i podziwu aż do nienawiści. Dlaczego tak się dzieje? Otóż habit wskazuje jasno, że osoba, która go nosi, jest poświęcona Bogu. Nie jest przywiązana do rzeczy tego świata. Zwykła obecność habitu w życiu publicznym może spowodować wyrzut sumienia u tych, którzy żyją w stałym pogwałceniu Prawa Bożego. Idący ulicą zakonnik jest kimś w rodzaju wędrującej i niemej nagany dla ludzi, którzy żyją w grzechu, jak też na przykład dla kobiet noszących nieskromne stroje. Ale prawdą jest również, że taka osoba duchowna równocześnie stanowi „wędrujące” wsparcie dla tych wszystkich, którzy żyją w stanie łaski. Widok zakonnika lub zakonnicy jest dla nas, katolików, niezwykle budujący – przypomina nam o Bogu i Jego Prawie.

Zaiste, habit zakonny nie pozostawia nas obojętnymi! Wiedzą o tym wrogowie Kościoła, którzy w niektórych krajach doprowadzili do tego, że istnieje zakaz pokazywania się w habicie w miejscach publicznych. Tak oto objawia się „wolność religijna” definiowana i kontrolowana przez „dogmat” laicyzmu.

A teraz, Drogi Czytelniku, spójrz na zaprezentowane tutaj trzy rodzaje habitu zakonnego. Pierwszy, w kolorze białym, to strój zakonny dominikanina. Składa się z trzech części: tuniki, szkaplerza i kaptura. W XV wieku dołożono do niego różaniec przy pasie. Kolor biały symbolizuje czystość i skromność. Czarna barwa płaszcza dominikańskiego to symbol pokory.

Drugi habit – bardzo znany w katolickim świecie, należy do zakonu karmelitańskiego, którego patronem jest wielki prorok Eliasz. Pas karmelity wskazuje na szczególną konieczność umartwiania w tej części ciała, która kojarzy się z lubieżnością.

Bardzo interesujący jest strój Franciszkanek Rodziny Maryi, zakonu założonego przez św. Zygmunta Szczęsnego Felińskiego. Czarny habit przepasany fioletowym sznurem, biały kołnierz, na głowie biały czepek i czarny welon, na piersi zawieszony krzyż… Charyzmatem tego zgromadzenia jest praca nad własnym udoskonaleniem i służba bliźnim. Siostry podejmują się apostolstwa w przedszkolach, internatach, domach dziecka. Opiekują się również chorymi w szpitalach i hospicjach.

Jakże bogaty i różnorodny jest świat mnichów i zakonów!