O dialogu katolików z organizacjami homoseksualnymi
2004-11-25 00:00:00
Zmiana taktyki organizacji homoseksualnych
W listopadzie 2003 r. lobby homoseksualne zgłosiło do laski Marszałka Senatu projekt ustawy o tzw. rejestrowanych związkach partnerskich, mającej na celu prawne zrównanie związków homoseksualnych z małżeństwem. Świadomi dominacji lewicy w parlamencie, jak i niewiedzy społeczeństwa o planowanej ustawie projektodawcy liczyli na szybkie jej przyjęcie przez Senat a następnie przez Sejm. Tak się jednak nie stało. Informacje o projekcie dotarły do opinii publicznej, w większości katolickiej, wywołując oburzenie i sprzeciw.
Szczególnie prowokacyjny charakter miały, organizowane równolegle z pracami komisji senackich, imprezy mające na celu wypromowanie ruchu homoseksualnego w Polsce. W maju 2004 zorganizowano w Krakowie Dni Kultury Lesbijsko-Gejowskiej, których punktem kulminacyjnym miała być zaplanowana w dniu procesji św. Stanisława parada homoseksualistów. Władze miasta zignorowały protesty oburzonych mieszkańców, co w końcu doprowadziło do zablokowania przemarszu i zamieszek na ulicach. Również zaplanowana w czerwcu w Warszawie parada została zakazana przez Prezydenta Miasta właśnie na skutek protestów mieszkańców i w obawie przez rozruchami. Podobnie w Poznaniu w listopadzie 2004 r. brak właściwej reakcji na protesty ze strony prezydenta, który zezwolił na przemarsz homoseksualistów, przyczynił się do zamieszek w mieście.
Z kolei na skutek licznych protestów urzędników stanu cywilnego, którzy zadeklarowali odmowę wykonania ustawy ze względu na przekonania i sumienie, po burzliwej debacie senackiej nie przyjęto ustawy odsyłając ją do ponownego rozpatrzenia przez komisje.
Jak widać poparcie partii rządzących, tupet w manifestowaniu homoseksualizmu i lekceważenie opinii publicznej, w większości katolickiej, nie przyniosły zamierzonych rezultatów prowokując jedynie coraz bardziej zdecydowany sprzeciw wobec środowisk homoseksualnych.
Po roku kampanii na rzecz zalegalizowania związków jednopłciowych zaczęto zmieniać taktykę. Nagle zaproponowano przeciwnikom debatę i możliwość dialogu otwierając dla nich, zamknięte do tej pory, medialne fora dyskusyjne.
Czy środowiska katolickie mogą prowadzić dialog z organizacjami homoseksualnymi?
Ta zmiana taktyki może postawić wielu katolików przed dylematem: czy prowadzić publiczne debaty z przedstawicielami organizacji homoseksualnych, czy też ich unikać?
Trzeba mieć też na uwadze, że ta zmiana taktyki stawia katolików wobec pewnej pokusy tj. daje możliwości zaprezentowania szerokiej opinii publicznej swojego stanowiska, pod warunkiem prowadzenia dialogu z homoseksualistami.
Należałoby zatem uściślić postawione wcześniej pytanie: czy katolik mając możliwość zaprezentowania swojego stanowiska w publicznej debacie powinien ją podejmować z przedstawicielami organizacji homoseksualnych?
Rankiem 16 lipca 1251 r., gdy Szymon Stock odmawiał piękną, ułożoną przez siebie modlitwę Flos Carmeli, wedle jego własnej relacji jaką zdał ojcu Piotrowi Swayngtonowi, swojemu sekretarzowi i spowiednikowi: "nagle ukazała mi się Matka Boża w otoczeniu wielkiej niebiańskiej świty i trzymając w ręce habit Zakonu, powiedziała mi: "Weź, Najukochańszy Synu, ten szkaplerz twego Zakonu, jako wyróżniający znak i symbol przywilejów, który otrzymałam dla ciebie i dla wszystkich synów Karmelu. Jest to znak zbawienia, ratunek pośród niebezpieczeństw, przymierze pokoju i wszechwieczna ochrona. Kto w nim umrze, nie zazna ognia piekielnego".
„Proroctwa nie lekceważcie. Przepowiednie dla Polski” Pawła Kota i Adama Kowalika to fascynująca podróż po proroctwach, które Pan Bóg i Najświętsza Maryja Panna skierowali do nas za pośrednictwem polskich i zagranicznych wizjonerów.
Dlaczego we współczesnym świecie próbuje się pokazać wspólność celów ruchu syjonistycznego z chrześcijaństwem? Dlaczego „chrześcijański syjonizm” ma tak duży wpływ na decyzje polityczne o wymiarze globalnym, angażujące w politykę Izraela wiele państw świata, w tym Stany Zjednoczone? Czy „chrześcijański syjonizm”, mocny raczej w środowiskach ewangelickich, ma swoich zwolenników także w Polsce? Odpowiedzi na te pytania szukać można w nowym kwartalniku, który Stowarzyszenie Ks. Piotra Skargi przygotowało dla czytelników szukających rzetelnych informacji, które trudno znaleźć w innych mass mediach.
Przyjaciele „Przymierza z Maryją” to wspólnota istniejąca przy Stowarzyszeniu Ks. Piotra Skargi od ponad trzech lat. Gromadzi ona najbardziej oddanych Czytelników pisma, którzy w sposób szczególny postanowili pomagać w rozwoju naszego dwumiesięcznika. Ciebie też, Drogi Czytelniku, zapraszamy do tego grona – do rodziny Przyjaciół „Przymierza z Maryją”!
W pierwszy piątek miesiąca lipca, o godzinie 15.00 w Bazylice Bożego Ciała w Krakowie odbędzie się comiesięczna wspólna Modlitwa Różańcowa w intencji Apostołów Fatimy i Przyjaciół „Przymierza z Maryją”.
