Rodzina
 
O Nierozerwalności Małżeńskiej
Ojciec Piotr Rostworowski OSB/EC

W Księdze Rodzaju jest powiedziane, że człowiek po grzechu pierworodnym zrozumiał i odczuł swoją nagość. Odczuł też wstyd. I wtedy – mówi Księga Rodzaju – Pan Bóg sporządził szaty pierwszym naszym rodzicom. Zaznaczył tym samym swoją wolę, że człowiek powinien być odziany, bo wraz z utratą łaski, utracił też czystość.

 

Niektórzy sobie wyobrażają, że Kościół wszystkim się gorszy, że wszędzie doszukuje się nieczystości i zła, że zbyt ostro sądzi młodych ludzi. A tymczasem jest On po prostu świadomy wielkiej powagi i głębokości tej dziedziny.

 

Jest w Objawieniu doktryna bardzo wzniosła i głęboka. Jest tajemnica mężczyzny i kobiety, ich wzajemnej miłości, która staje się znakiem miłości najwyższej. Sam Chrystus w Piśmie Świętym nazywa siebie Oblubieńcem.

 

Sakrament Małżeństwa Jest Święty

W Starym Testamencie Bóg Jahwe ma oblubieńczy stosunek do swojego narodu wybranego. To znaczy, że ta oblubieńcza miłość jest rdzennie czysta (…).

 

I z tego sakrament małżeństwa czerpie swój ostateczny i najgłębszy sens. Sakrament małżeństwa jest święty. Jest sakramentem, bo jest znakiem miłości Boga do ludzkości, do Kościoła, zjednoczenia ­Chrystusa z Kościołem. Dlatego jest święty. Dlatego też jest nierozerwalny, bo nie może być rozwodu Chrystusa z Kościołem. Nie może być tu żadnej niewierności, bo jest to związek na wieki. Dlatego małżeństwo chrześcijańskie, jako znak widzialny tej wierności Chrystusa i Kościoła, musi być nierozerwalne. Nie miałoby sensu – jako znak – gdyby dopuszczało rozwód. (…)

 

Tylko Bóg Może Dać Drugiego Człowieka

Święty Jan mówi w Ewangelii, że człowiek nie może nic wziąć, czego mu Bóg nie da. I to jest bardzo prawdziwe w odniesieniu do stosunków międzyludzkich, a szczególnie do małżeństwa. Tylko Bóg może ci dać drugiego człowieka – nikt inny. Ty nie możesz wziąć. Ani nikt ciebie nie może wziąć. Tylko Chrystus może dać i tylko On może stworzyć więź jedyną, tak iż ten człowiek staje się twój. I nawet gdybyś zerwał tę więź, to nie przestajesz być jego, a on twój, bo Chrystus tak postanowił.

 

Jeżeli nawet znajdziesz sobie drugą osobę, która będzie ci uczuciowo bardzo odpowiadała, to już prawdziwej więzi z nią nie stworzysz, bo to jest więź, którą stworzyć może jedynie Bóg. I choćbyście się z tą osobą wzorcowo zgadzali i zgodnie ze sobą żyli, to tylko pierwszy związek jest prawdziwy, bo jest on umocniony pieczęcią Bożą i będzie trwać. I tę świadomość trzeba mieć, bo dzisiaj przytrafia się dużo takich trudnych sytuacji w małżeństwie i jeśli się nie ma mocnej wiary i solidnej doktryny, to potem zdarzają się w praktyce życia różne błędy.

 

Sakrament Trzeba Zdobywać

Małżeństwo, tak jak i chrzest, jest początkiem, który trzeba zdobywać. Musimy zrozumieć, że sakrament jest rzeczywistością do zdobycia. Jeżeli wy łączycie się więzią sakramentalną, to jest to punkt wyjścia do zdobywania łaski jedności, która między wami istnieje. Jeżeli zaś wy przestajecie nad tym pracować, cóż z tego może wyniknąć? Pamiętajmy zawsze, że zdobywanie wymaga ascezy. To z kolei zakłada pewne trudności. Nie można po prostu powiedzieć: Ja już nie mam miłości. Nie mogę. Miłość nie jest ślepą siłą. Miłość jest aktem wolnym. Ale Bóg nie zostawia nas bez pomocy – mamy Jego łaskę, mamy modlitwę. Wiem, to są rzeczy trudne. Ale przecież jesteśmy chrześcijanami nie tylko, kiedy jest łatwo. I powiedzcie, które przykazanie Boże jest łatwe. Czy miłować nieprzyjaciół jest tak łatwo? I czy wielu spełnia to przykazanie Boże? A przecież jednak nie wątpimy, że jest to przykazanie Boże.

 

Zadanie Miłości

Bo życie jest próbą, a próba zawsze jest trudna. Mówi się o szczęściu, szuka się szczęścia. Czy człowiek powinien szukać szczęścia w małżeństwie? Człowiek powinien w małżeństwie widzieć przede wszystkim jakieś zadanie miłości. Jeżeli to zadanie miłości będzie spełniał, to znajdzie prawdziwsze szczęście. Nie znajdą szczęścia w małżeństwie młodzi, którzy jedno drugiemu będą stale się wzajemnie przyglądać. Znajdą zaś, jeżeli ręka w rękę będą szli do Boga z Chrystusem pośrodku. Bo człowiek człowiekowi nie jest w stanie dać trwałego i prawdziwego szczęścia. (…)

 

Nierozerwalność i Wytrwanie

Małżeństwo jest nierozerwalne. Jeżeli ludzie w to mocno wierzyli, to pracowali nad sobą, dopasowywali się i razem szli przez całe życie. Ale jeżeli ludzie mają słabą wiarę – jako katolicy – i uważają, że rozwód cywilny ma znaczenie, to w chwili, gdy pojawią się trudności, ich myśli uciekają do tego „rozwiązania”.

 

Cóż… Wszędzie zdarza się ta trudność wytrwania. Jeżeli ktoś idzie do zakonu, to też ślubuje i wcale nie jest pewien, że ten zakon będzie mu się zawsze podobał, ale mimo wszystko chce wytrwać. Tak samo, jeżeli ktoś się żeni, to wcale nie ma gwarancji, że nie spotka w życiu kogoś, kto będzie mu bardziej odpowiadał. Jeśli jednak to miałby być argument dla podważania małżeństwa, to my nie jesteśmy chrześcijanami…

Ojciec Piotr Rostworowski OSB/EC

 

Opracowanie redakcyjne na podstawie fragmentu książki W głąb misterium (rekolekcje o. Piotra Rostworowskiego OSB/EC dla studentów wygłoszone w roku 1972). Źródła: ps-po.pl oraz o. Piotr Rostworowski, Myśli, powiedzenia, anegdoty; Wydawnictwo Benedyktynów Tyniec. Tytuł i śródtytuły – od Redakcji.