Parczew, oddalony 60 km od Lublina, należy do tych miejsc, które w szczególny sposób zapisały się na kartach historii. Założony w 1401 roku przeżył okres swojego największego rozkwitu za panowania dynastii Jagiellonów. Na mocy unii horodelskiej, Parczew stał się miejscem zjazdów polsko‑litewskich i sejmów. Ostatni sejm parczewski odbył się w 1564 roku. Przyjęto wówczas m.in. uchwały Soboru Trydenckiego, gwarantujące jedność z Rzymem. Miało to ogromne znaczenie dla przyszłych dziejów Polski, która umocniła przez to swoją pozycję w Europie. Najprawdopodobniej wówczas trafił tu cudowny obraz Matki Bożej. Przypuszcza się, że mógł on być darem nuncjusza papieskiego, który gościł w tym mieście.

Tutejszy wizerunek Maryi jest dość nietypowy. Przedstawia siedzącą Madonnę ze stojącym na Jej prawym kolanie Dzieciątkiem, które w prawej ręce trzyma owoc przypominający gruszkę.

Pierwsza udokumentowana wzmianka o obrazie pojawiła się dopiero w 1828 roku. Mówi ona o pożarze świątyni greckokatolickiej w Parczewie i cudownym wizerunku, który ocalał z pożogi. Czczony powszechnie obraz trafił po pożarze do kościoła Św. Ducha, a kiedy odbudowano cerkiew, wrócił do unitów. Nie na długo. Po powstaniu styczniowym władze carskie przekazały cerkiew unicką prawosławnym. Gdy w 1915 roku do Parczewa weszli Niemcy, urządzono tam szpital, a obraz trafił do kruchty kościoła św. Jana Chrzciciela.

Po wojnie wizerunek zawisł w jednej z jego bocznych kaplic. Z czasem z niewiadomych przyczyn przeniesiono go jednak na plebanię. I tak powoli niszczał i popadał w zapomnienie.

Odkrył go na nowo w latach 50. ubiegłego stulecia pochodzący z Parczewa ks. Czesław Nowicki. Wziął sobie do serca opowieści mieszkańców miasta, którzy pamiętali, że kiedyś znajdował się w ich świątyni cudowny wizerunek Matki Bożej. Przetrząsnął zatem stare dokumenty i ustalił, że obraz z plebanii i ze starych kronik to ten sam wizerunek. Poddano go konserwacji i w 1968 roku zawisł w ołtarzu głównym świątyni św. Jana Chrzciciela, która stała się sanktuarium maryjnym.

Kult Matki Bożej Parczewskiej Królowej Rodzin stale się rozszerza. Świadczą o tym liczne wota i podziękowania za otrzymane łaski, zapisane w parafialnym rejestrze. 6 maja 2001 roku miała miejsce koronacja obrazu, której dokonał prymas Polski, kard. Józef Glemp.

Redakcja dziękuje p. Eugenii Ostapiuk z miejscowości Czeberaki za informacje nt. parczewskiego sanktuarium.