Św. Jan Bosko

Patrzymy na fotografię wielkiego świętego - św. Jana Bosko, założyciela Zgromadzenia Salezjańskiego. Dostrzegamy w jego obliczu w sposób wyrazisty, iż mamy do czynienia z duchownym, choć z człowiekiem pochodzącym z ludu, nie należącym do wyższych warstw społecznych. To osoba pochodząca z chłopskiej rodziny. Został wyświęcony na kapłana i jest to dla niego wielką chwałą.
Jednakże możemy dostrzec w nim prawdziwy majestat. Na czym polega ów majestat? Przeanalizujmy jego fizjonomię:
Włosy nieco zwichrzone, z lekkim przedziałkiem, co dodaje mu pewnej dystynkcji i dostojeństwa.
Dzięki dużym uszom twarz wydaje się pociągła, dość długi nos uwydatnia wielkość twarzy. Oczy ukazują osobę, która jest świadoma wielkości własnej duszy.

Jest w nim coś z człowieka zdecydowanego i zwyciężającego, człowieka, który jest zwycięzcą w pokonywaniu wszelkiego rodzaju przeszkód, i to w sposób zachwycający, z podniesioną głową.

Nie jest zwrócony ku sobie, ale ku Matce Najświętszej Wspomożyciele, jego wielkiej obrończyni, która zawsze go wspomagała w jego zwycięstwach. Rozważa chwałę Tej, która w jego osobie dokonuje triumfu. Z entuzjazmem rozważa zwycięstwo Matki Bożej Wspomożycielki wiernych.

Oblicze wielkiego formatu sprawia wrażenie, jakby rozważało te zwycięstwa Najświętszej Maryi Panny, w przekonaniu, że reszta ma znaczenie drugorzędne.

Oto szlachetne oblicze św. Jana Bosko.