Św. Filip Neri żył we Włoszech w XVI wieku. Założył nie tyle zgromadzenie zakonne, co dzieło o nazwie Oratorium: grupę duchownych, którzy wspólnie mieszkali, nie składali typowych dla zakonów potrójnych ślubów, jednakże poddawali się pewnemu wspólnotowemu regulaminowi.

Św. Filip był wielkim kaznodzieją i wspaniałym teologiem znającym doktrynę katolicką w sposób znakomity. Jego dzieło rozprzestrzeniło się szybko na całą niemal Europę i doświadczyło też wielkich prześladowań. Dlaczego?

Część duchowieństwa z tego okresu była przeciwnikami duchowości, która cechowała księży z kręgu tego świętego. Warto w tym miejscu wspomnieć, że jedną z wielkich postaci Oratorium, bliskich naszym czasom, był słynny ks. Faber, Anglik nawrócony z anglikanizmu, który wyróżniał się w walce przeciw protestantom. Ksiądz ten był również wielkim propagatorem dzieła św. Ludwika Marii Grignion de Montfort.

Jakie były zarzuty wobec św. Filipa Neri? Mówiło się, że założył sektę! Nic nowego...

Obraz obok przedstawia fizjonomię św. Filipa Neri będącego już w podeszłym wieku. Jego broda jest całkowicie siwa, brwi czarne.

Jego twarz jest obrazem człowieka, który w przeszłości musiał stoczyć wiele walk i nadal je toczy. Śledzi czujnym i badawczym spojrzeniem niewidzialnego dla nas wroga. Można by rzec, że to spojrzenie dostrzega intrygi, które przygotowują wrogowie, i że już obmyśla strategię argumentacji, przewidując moment dogodny do kontrataku.

Charakter tej walki odbijają nie tyle spojrzenie i oczy świętego - zawsze czujne i waleczne - ile falisty kształt brwi. Tak jak doświadczenia wojenne odbijają się na żołnierzu, tak można powiedzieć, że w pomarszczonych brwiach św. Filipa odcisnęła się jego codzienna walka. Ale nawet jeśli spojrzenie jest czujne, twarz pozostaje zawsze spokojna.

Oto stanowczość i odwaga walczącego katolika!