Henry Geoffroy jest malarzem, którego ulubionym tematem są dzieci i dzieciństwo. Zwróćmy uwagę na bogactwo oraz różnorodność uczuć przedstawionych na tym obrazie. Dzieci, które właśnie umyły ręce, wychodzą na dziedziniec trzymając w rękach małe koszyki, w których znajduje się ich posiłek. Stojąca po lewej stronie opiekunka jest ubrana w długą, elegancką suknię, która podkreśla jej pozycję i prestiż. Z czułością zajmuje się małą dziewczynką, która z podziwem wpatrzona jest w swoją panią. Jakże symboliczna scena: ta która uczy i troszczy się o swoich podopiecznych, pochyla się nad tą, która się uczy i potrzebuje opieki - harmonijna nierówność pomiędzy pokoleniami, która pozwala dziecku wzrastać i czyni szlachetnym dorosłego. Przykład dobrej opiekunki wpływa na inne dzieci. Na pierwszym planie starsza dziewczynka z troskliwością pomaga młodszej koleżance. Naszą uwagę zwraca atmosfera niewinności, która emanuje z twarzy tych dzieci i wspaniale koresponduje ze słowami naszego Zbawiciela: „(...) jeśli się nie nawrócicie i nie staniecie jako dzieci, nie wejdziecie do królestwa niebieskiego".

Nie można jednak zapomnieć o przestrodze Pana Jezusa: „Kto by zaś zgorszył jedno z tych maleńkich, które we mnie wierzą, lepiej by mu było, aby mu zawieszono u szyi kamień młyński i pogrążono w głębinie morskiej".

Jak wiele dziś gorszących i niemoralnych programów telewizyjnych dzieci oglądają za przyzwoleniem rodziców? Jaka jest literatura i czasopisma przeznaczone dla najmłodszych? Jaka będzie przyszłość społeczeństwa, w którym dzieci dorastają w atmosferze moralnego liberalizmu pod pretekstem fałszywie rozumianej wolności?