Słowo kapłana
 
„Wierzę w jeden, święty, powszechny i apostolski Kościół"
Gdyby tak postawić pytanie pierwszemu napotkanemu katolikowi w Polsce: „Co to jest pacierz?", to z całą pewnością powiedziałby nam, że są to modlitwy „Ojcze nasz", „Zdrowaś Maryjo" i „Wierzę...". Co pobożniejsi dodaliby jeszcze modlitwę do Anioła Stróża i 10 przykazań. Jest prawdą, że te godne najwyższego szacunku modlitwy, były przez nas odmawiane, kiedy jako dzieci uczyliśmy się ich na kolanach naszych matek. One idą z nami przez życie. Odmawiamy je zaraz po obudzeniu i przed pójściem na nocny spoczynek.

Skład Apostolski, bo tak się nazywa nasze „pacierzowe" wyznanie wiary, jest bardzo stary. Powstał na pewno jeszcze w pierwszych wiekach chrześcijaństwa i zawiera w zwięzłych słowach całą istotę naszej wiary.

Chcemy dziś zastanowić się, jak my wyrażamy naszą wiarę w Kościół. Co mówimy o Kościele w naszym codziennym wyznaniu wiary i tzw. credo podczas Mszy Świętej?

Słowa o Kościele w wyznaniu wiary podczas Mszy Świętej są bardzo lakoniczne: „Wierzę w jeden, święty, powszechny i apostolski Kościół". Tylko tyle. Ale te słowa kryją w sobie całą naukę o Kościele, całą prawdę o nim.

Mówimy, że Kościół jest „jeden". Ktoś może nam zarzucić, że jesteśmy chyba marzycielami, bo dziś na świecie jest cale mnóstwo różnych „kościołów" i gdzie tu szukać jednego Kościoła? Otóż wystarczy wziąć do ręki Ewangelię i zaraz się przekonamy, ze Pan Jezus założył jeden Kościół. Pod Cezareą powiedział do Piotra: „Ty jesteś Piotr (czyli Opoka), i na tej opoce zbuduję Kościół mój...". Pan Jezus mówi wyraźnie, że założy jeden Kościół, nie kościoły. Ale może ktoś powiedzieć: „No dobrze, ale jest tyle kościołów, to który z nich jest prawdziwy? Który został założony przez Pana Jezusa?". Otóż ten, który jest zbudowany na Opoce, czyli na Piotrze i Jego następcach - papieżach rzymskich. Od początku chrześcijaństwa żaden z Ojców Kościoła nie kwestionował prawdy, że Stolica Rzymska jest stolicą Piotrową. A zatem ten Kościół jest jedynie prawdziwy, który jest w jedności z biskupem Rzymu, czyli papieżem.
Kościół jest „święty". Tu może ktoś powiedzieć, że to już przesada. Znamy tylu księży i świeckich należących do Kościoła rzymskiego, którzy wcale świętych nie przypominają. Otóż mimo naszych błędów i grzechów, Kościół jest święty dlatego, że:
1. Jego założyciel to Syn Boży, druga Osoba Trójcy Świętej.
2. W Kościele Piotrowym złożył Pan Jezus wszelkie środki potrzebne do uświęcenia. Ten Kościół, niezależnie od grzechów niektórych swoich członków, jest jedyną zwyczajną drogą zbawienia.
3. Kościół rzymski rozumiany szeroko, a więc Kościół gdziekolwiek na ziemi będący w jedności z papieżem, wydał mnóstwo świętych, tzn. ludzi, którzy w miłości Boga i bliźniego osiągnęli stopień nadzwyczajny, heroiczny.

W naszym wyznaniu wiary nazywamy również Kościół „katolickim". Cóż to znaczy? „Katolicki" pochodzi z języka greckiego i oznacza właśnie „powszechny", „ogólny". Znaczy to, że Kościół, którego członkami jesteśmy, jest posłany do wszystkich ludzi wszystkich czasów i różnych kultur. On je wszystkie przygarnia i prowadzi do Chrystusa. Tak więc nie ma kościoła angielskiego czy rosyjskiego lub polskiego. Pan Jezus powiedział do św. Piotra, że na nim i jego następcach zbuduje swój Kościół, a więc nie na innym apostole czy królu, ale właśnie na Piotrze. W Kościele istnieją tzw. Kościoły partykularne (np. Kościół w Polsce czy Kościół we Francji), ale są one częścią Kościoła powszechnego, a nie jakimiś niezależnymi wspólnotami. Aby być katolikiem, trzeba być we wspólnocie z następcą Piotra.

Wreszcie Kościół jest „apostolski". Jak to rozumieć?

Po pierwsze, Kościół powstał z przepowiadania Apostołów. Tuż przed swoim wstąpieniem do nieba, Pan Jezus powiedział do Apostołów: Idźcie na cały świat i głoście Ewangelię wszelkiemu stworzeniu... (Mk 16,15). Dalej, Kościół przekazuje wiernie wiarę, którą głosili Apostołowie. Chrystus Pan powiedział do Piotra: Cokolwiek zwiążesz na ziemi, będzie związane w niebie, a co rozwiążesz na ziemi, będzie rozwiązane w niebie (Mt 16,19). W ten sposób zapewnił Pan Jezus Piotrowi i będącemu w jedności z Nim kolegium Apostołów prawdziwość nauczania nieskażonej wiary. Dzisiaj z tego samego przywileju korzysta następca Piotra razem z będącym w jedności z nim kolegium biskupów. Jezus Chrystus nie może dopuścić, by następca Piotra popadł w błędy, bo razem z Nim popadłby w błędy cały Kościół, a do tego Zbawiciel nie może dopuścić.

Popatrzmy, jaka głębia kryje się w tych czterech słowach: „jeden, święty, powszechny, apostolski". Takie proste stwierdzenie, a zawiera całą naukę o Kościele. Zresztą Prawda zawsze jest prosta. To błąd wymaga skomplikowanych dowodzeń.

Niech Zmartwychwstały Pan sprawi, żebyśmy bardzo kochali ten Kościół, który jest naszą Matką, a kiedyś w radości spotkali się wszyscy w Domu naszego Ojca w Niebie.

Ks. Adam Martyna