Jeśli (…) pragniecie godnie wychwalać błogosławioną Dziewicę i wielce Ją czcić, to bądźcie jako prości synowie Boży, bez złości i podstępu, bez niegodziwości i kłamstwa, bez gniewu i sporu, bez szemrania i podejrzliwości, a wszystko, co będzie wam przeciwne, znoście w braterskiej miłości, z pokorą i cierpliwością – dla Jezusa i Maryi oraz dla naśladowania życia świętych, dla waszego własnego pokoju i dla zbudowania innych, a najbardziej dla radowania się chwałą Trójcy Świętej. Albowiem wszelka gorycz staje się słodka, a wszelki ciężar lekki, gdy miłość Jezusa i wspomnienie Jego miłościwej Matki przenikną do głębi serca. Jeśli ktoś chce tego doświadczyć, niech często o Nich myśli, mówi, czyta, śpiewa i niech modli się do Nich.

Abyście zaś choć trochę poznali wspaniałą godność błogosławionej Dziewicy Maryi, posłuchajcie nieco o licznych Jej darach i przywilejach, którymi Bóg Ją ubłogosławił, wynosząc ponad wszystkich świętych aniołów i archaniołów w Niebiosach oraz ponad wszystkich ludzi na ziemi. Ona jest tą najświętszą Dziewicą i najmilszą Matką Bożą, o której śpiewa święty Kościół po całym świecie szeroko rozpowszechniony. Wyniesiona jest święta Boża Rodzicielka ponad chóry aniołów do Kościoła Niebios. Rozważajcie więc pilnie starodawne czyny świętych patriarchów, z których rodu wywodziła się Boża Rodzicielka Maryja jako róża bez cierni – pośród cierni. Jak bowiem ongi przez wielu świętych mężów, patriarchów i proroków, sędziów i królów, kapłanów i lewitów, doktorów i biegłych w Piśmie, słowami, znakami i figurami był zapowiadany Chrystus, Syn Boga, mający dla zbawienia świata narodzić się z Dziewicy i cierpieć na Krzyżu, tak odpowiednio i mądrze z Bożego zrządzenia przedstawiana była i obwieszczana błogosławiona i całkowicie oddana Bogu Dziewica Maryja – przez poświęcone Bogu w owym czasie dziewice, sławne kobiety, czyste wdowy, pobożne prorokinie i inne zacne matrony żyjące w czystości, zamknięte razem ze swoimi podopiecznymi dziewczętami w domach i pokojach dla strzeżenia ich skromności z dala od spojrzeń mężczyzn.

Tomasz à Kempis, O naśladowaniu Maryi, Wydawnictwo Promic, Warszawa, s. 14–15. Tytuł od Redakcji.

Tomasz à Kempis (+1471) – niemiecko-holenderski zakonnik – kanonik regularny, teolog i mistyk. Autor m.in. jednego z największych dzieł ascezy chrześcijańskiej O naśladowaniu Chrystusa.