Wiemy, że matki łączy z dziećmi szczególna więź. Czy mamy jednak świadomość, na jak głębokim poziomie ta więź się kształtuje? Otóż współczesna nauka potwierdza, że nasze dzieci zostają z nami w pewnym sensie do końca życia.

Jednym z obszarów zainteresowań współczesnej biologii jest zjawisko mikrochimeryzmu – czyli sytuacji, gdy w organizmie danej osoby obecna jest niewielka liczba genetycznie odmiennych komórek. W jaki sposób mogą się tam znaleźć? Na przykład, w czasie ciąży część komórek dziecka przedostaje się przez pępowinę do ciała matki. Zagnieżdżają się w różnych częściach organizmu, by spełniać rozmaite role. Stwierdzono, na przykład, ich leczniczy wpływ na różne zjawiska chorobowe występujące u rodzicielki. Komórki te pozostają obecne nawet wiele lat po ciąży. Zjawisko badano już w przeszłości, jednak studium z roku 2012 potwierdziło, że część komórek dziecka zagnieżdża się na stałe w mózgu matki. Kolejne badania z lat późniejszych potwierdziły to zjawisko.

I właśnie na tym, biologicznym poziomie nasze dzieci pozostają z nami do końca życia, a ponieważ przenikanie komórek następuje na dość wczesnym etapie ciąży, pozostają z nami też te dzieci, które zmarły przed narodzeniem. Choć nie są z tym związane żadne sensacje psychologiczne, wiadomość ta okazuje się dużym pocieszeniem dla matek, które utraciły swoje dzieci w wyniku poronienia. Jakaś cząstka maleństwa, choć niewielka, pozostaje – nie tylko symbolicznie w sercu, lecz realnie w ciele matki, jak drogocenny klejnot.

Coś, co pociesza mamy, które utraciły swe dzieci, może z drugiej strony pogłębiać cierpienie kobiet, które dokonały aborcji. Dziecko zostało zabite, bo było problemem. A tu okazuje się, że część tego „problemu” pozostaje z nimi na zawsze. Z drugiej strony świadomość ta może pomóc kobiecie, która zdecydowała się stanąć w prawdzie i przepracować problem aborcji w przeżyciu prawidłowego procesu żałoby.

Powracając jednak do pozytywów. Gdy rozmawiałam ze znajomymi o tym ciekawym badaniu, jeden z nich zwrócił uwagę, że zjawisko to dotyczy każdej matki na świecie. Co oznacza, że też Matki Bożej! Jakie są tego implikacje? Sam fakt noszenia pod sercem Jezusa musiał mieć na Nią potężny wpływ. Komórki pochodzące od Chrystusa pozostały już na zawsze w Jej ciele. Maryja stała się zatem Żywym Tabernakulum.

Warto pomyśleć o tym. Czcząc Maryję, oddajemy też cześć Żywemu Tabernakulum, osobie naznaczonej przez Chrystusa w wyjątkowy, niepowtarzalny sposób. Gdy protestanci zarzucają katolikom obsesję na punkcie Maryi i niepotrzebne Jej wywyższanie, starają się wykazywać, że choć, oczywiście, należy się Jej szacunek za urodzenie Chrystusa, jednak w Jego życiu pojawiły się inne kobiety, które mogą być dla nas równym Maryi źródłem inspiracji, jak św. Maria Magdalena czy św. Marta. – Kochamy Maryję, jednak nie wywyższamy jej na wasz bałwochwalczy, katolicki sposób. Jest, owszem, piękną osobą, ale nie jest jedyną godną naśladowania postacią kobiecą w Biblii – powiedziała mi znajoma protestantka. Wiem, że dla kogoś, kto nawet czytając Pismo Święte, nie dostrzega niedoścignionej wyjątkowości Maryi, argument o Żywym Tabernakulum nie jest ważny. Jednak dla nas, katolików, może to być kolejnym punktem zachwytu nad Matką Bożą, kolejnym elementem potęgującym naszą miłość do Niej.

Bogna Białecka