W tym roku mija 400 lat od założenia sanktuarium Męki Pańskiej i Matki Bożej w Kalwarii Zebrzydowskiej. Jednym z głównych punktów tegorocznych uroczystości jest wizyta w tym miejscu Jego Świątobliwości Papieża Jana Pawła II, który sam siebie określił mianem pielgrzyma kalwaryjskiego, ponieważ już jako chłopiec - pątnik przychodził tu z pobliskich Wadowic.

Kalwaria Zebrzydowska leży około 40 km na południowy zachód od Krakowa między majestatycznie i wznoszącymi się górami Lanckoroną i Żarem. Miejsce to znane jest głównie z najsłynniejszej w Polsce, a także na Słowacji Kalwarii - kompleksu 21 kaplic i kościołów posta- wionych wzdłuż tzw. Dróżek Matki Bożej i Pana Jezusa. Wybudowana w XVII wieku Droga Krzyżowa wzorowana jest w dużej mierze na kościołach i kaplicach związanych z Męką Pana Jezusa w Jerozolimie. Jednakże Kalwaria Zebrzydowska to także drugie po Częstochowie sanktuarium maryjne w Polsce, pozostające od początku swego istnienia aż do dzisiaj pod opieką OO. Bernardynów.

Główny kościół Kalwarii - bazylika jest pod wezwaniem Matki Bożej Anielskiej. Od 1641 roku zwiększa się gwałtownie sława Kalwarii jako sanktuarium maryjnego za sprawą podarowanego bernardynom cudownego obrazu Płaczącej Madonny. Kult tego obrazu rozpoczął się od wydarzenia, które miało miejsce 3 maja 1641 roku. Wówczas obraz Matki Bożej zapłakał krwawymi łzami. O fakcie tym właściciel obrazu Stanisław Paszkowski powiadomił władze duchowne. Kiedy obraz trafił do kościoła kalwaryjskiego, zaczęły napływać rzesze pielgrzymów pragnących oddać mu cześć. Ówczesny biskup krakowski nakazał na pewien czas przechowywać go w zakrystii. Pobożny lud nadal garnął się do Kalwarii i wielu za sprawą tego wizerunku doznawało licznych łask i uzdrowień. Przez 17 lat obraz przebywał w zakrystii, po czym biskup zezwolił na umieszczenie go w bocznym ołtarzu kościoła. W 1667 roku umieszczono wizerunek Matki Bożej z Dzieciątkiem w specjalnie wybudowanej dla niego kaplicy, którą zaczęły wypełniać wota za otrzymane łaski. Wkrótce rozpoczęto starania o koronację obrazu. Rozbiory opóźniły ten dzień, aż do 15 sierpnia 1887 roku. Na uroczystość przybyło około 230 tys. wiernych z wszystkich dzielnic Polski, a także z Węgier, Słowacji i Czech. Koronacji papieskimi koronami Leona XIII dokonał ówczesny ordynariusz krakowski ks. abp Albin Dunajewski. Obraz o wymiarach 74×90 cm namalowany farbą olejną na płótnie, przedstawia Matkę Bożą z tulącym się do Niej Dzieciątkiem.

„Zawsze, kiedy tu przychodziłem, miałem świadomość, że zanurzam się w tym rezerwuarze wiary, nadziei i miłości, które naniosły na te wzgórza, na to sanktuarium całe pokolenia Ludu Bożego ziemi, z której pochodzę, i że ja z tego skarbca czerpię. Nawet niewiele dając z siebie, czerpię... I zawsze też miałem świadomość, że owe tajemnice Jezusa i Maryi, które tu rozważamy, modląc się za żywych lub umarłych są istotnie niezgłębione..." - mówił o tym sanktuarium Papież Jan Paweł II podczas pielgrzymki do Kalwarii 7 czerwca 1979 r.