Ponadto często rozmyślaj o śmierci, bo kiedy nadejdzie, mniej się jej będziesz obawiać, a twój umysł będzie wolny i gotowy do walki. Ludzie światowi unikają tej myśli, by nie utracić radości z rzeczy doczesnych. Są do nich silnie przywiązani, więc myśl o konieczności ich porzucenia byłaby dla nich przykra. Dlatego ich nieuporządkowane przywiązanie nie zmniejsza się, a przeciwnie, zwiększa. Później oderwanie się od życia i tak drogich im rzeczy jest dla nich niewyobrażalnie trudne i tym trudniejsze, im dłużej się tymi rzeczami radowali.

Żeby zatem jak najlepiej przygotować się na śmierć, możesz wyobrażać sobie, że stajesz w obliczu śmierci bez żadnej pomocy i przywoływać w myśli wszystkie udręki, które mogą cię spotkać w tym momencie. Później zaś rozmyślaj o środkach, które ci wskażę, byś mogła łatwiej zwyciężyć w tej ostatniej potyczce. Bo też cios, który można zadać tylko raz, trzeba najpierw dobrze wyćwiczyć, aby nie popełnić błędu tam, gdzie nie ma możliwości poprawy. (.)

Cztery najbardziej niebezpieczne sposoby, jakimi nieprzyjaciel atakuje człowieka w godzinie śmierci, to: pokusa odejścia od wiary, rozpacz, pycha oraz złudzenia i ukazania diabła w postaci anioła światłości.

Co się tyczy pierwszego ataku, jeśli nieprzyjaciel zaczyna cię kusić za pomocą swoich fałszywych argumentów, czym prędzej opuść rozum i schroń się w woli, mówiąc: „Idź precz, szatanie (Mt 16,23), ojcze kłamstwa (J 8,44), bo nie chcę cię nawet słuchać. Wystarczy mi wierzyć w to, w co wierzy święty Kościół rzymski". (.) Przede wszystkim zaś bacz, by twe serce trwało w Ukrzyżowanym i powtarzaj: „Boże mój, Stworzycielu i Zbawicielu, wspomóż mnie jak najszybciej i nie oddalaj się ode mnie, abym ja nie oddaliła się od prawdy świętej wiary katolickiej (.)

Zebrał i opracował Sławomir Skiba
Fragmenty książki Wawrzyńca Scupoli, Walka duchowa, Klub Ksiązki Katolickiej 2002 rok, s. 188-190.