Co roku, 16 lipca, Kościół obchodzi święto ku czci Matki Bożej z Góry Karmel. Jego geneza sięga XIII wieku, kiedy to przełożonemu karmelitów, św. Szymonowi Stockowi, ukazała się Matka Boża.

Zakon Braci Najświętszej Maryi Panny z Góry Karmel powstał w epoce krucjat w Ziemi Świętej, na stokach góry Karmel, gdzie pobożni przybysze z Europy podejmowali trudy życia pustelniczego wzorem proroka Eliasza. Wspólnotę cechowała synowska więź z Maryją.

Z powodu wypierania krzyżowców z Palestyny przez muzułmanów, karmelici przenieśli swe wspólnoty do Europy Zachodniej. W nowym środowisku zakon przyjmowany był nieufnie, toteż jego przełożony, św. Szymon Stock, modlił się gorąco o pomoc do Matki Bożej. Rankiem, 16 lipca 1251 roku, miał widzenie Bogarodzicy, która wręczyła mu szkaplerz, czyli szatę wierzchnią używaną przez mnichów jako fartuch. Od tej pory brązowy szkaplerz stał się elementem stroju karmelitów i znakiem ich przynależności do Maryi, a także symbolem przywilejów duchowych, które za pośrednictwem Niepokalanej Patronki dał zakonowi Bóg. Maryja obiecała: Kto w nim umrze, nie zazna ognia piekielnego.

Cenny dar był bardzo atrakcyjny dla każdego katolika. Nosić go i uczestniczyć w przyobiecanych łaskach zakonu pragnęło także wielu świeckich. Umożliwiała im to przynależność do Bractw Najświętszej Maryi Panny z Góry Karmel. Pierwsze powstały na początku XIV stulecia we Florencji, Bolonii i Wenecji.

Ze szkaplerzem karmelitańskim związana jest obietnica tzw. przywileju sobotniego, według którego ludzie pobożnie noszący szkaplerz zostaną przez Maryję uwolnieni z czyśćca w najbliższą sobotę po śmierci.

Pod koniec XIV wieku w angielskich klasztorach karmelitów wprowadzono święto Matki Bożej z Góry Karmel jako pamiątkę i wotum wdzięczności za liczne łaski, jakie zakon otrzymał od Maryi. Od 1609 roku obowiązywało ono już w całej wspólnocie. W 1628 otrzymało oktawę. Wreszcie 24 września 1726 roku Ojciec Święty Benedykt XIV postanowił, że święto Matki Bożej Szkaplerznej będzie obchodzone w całym Kościele.

Do uroczystości ku czci Matki Bożej Szkaplerznej zakonnicy karmelitańscy co roku przygotowywali się nowenną z nabożeństwami i maryjnymi kazaniami. W dniu święta i związanego z nim odpustu do ich kościołów ściągali liczni wierni. Przyjmowano wówczas nowych członków do bractw. Uroczystą sumę kończyła procesja z apostolskim błogosławieństwem.