2 lutego, w święto Ofiarowania Pańskiego, obchodzimy w Kościele katolickim Dzień Życia Konsekrowanego. Ponadto decyzją Ojca Świętego Franciszka przeżywamy właśnie Rok Życia Konsekrowanego (30 listopada 2014 – 2 lutego 2016). To dobry czas, by zastanowić się nad bogactwem charyzmatów zakonnych. Kościół, który jest Mistycznym Ciałem Chrystusa, pielęgnuje te charyzmaty, gdyż są one odzwierciedleniem ziemskiego życia Zbawiciela.
Zanim jednak przejdziemy do właściwych rozważań, zwróćmy uwagę na to, że dziś w miarę postępów „laicyzmu” coraz częściej w różnego rodzaju dyskusjach możemy usłyszeć pełne wątpliwości pytanie: Po co światu Kościół? Bywa, że wielu katolików, nie mówiąc już o wierzących-niepraktykujących, nie potrafi tutaj znaleźć sensownej odpowiedzi.
Wielu bowiem postrzega Mistyczne Ciało Chrystusa jako zmurszałą i pozbawioną ducha instytucję, swoistą „maszynkę do zarabiania pieniędzy”, której operatorzy – hierarchowie i duchowni – dbają wyłącznie o własne interesy materialne.
Jakże to krzywdzący obraz Kościoła, który przez oświecane światłem Ducha Świętego nauczanie i sprawowanie sakramentów, na przestrzeni dwudziestu stuleci, doprowadził do zbawienia niezliczoną ilość dusz!
Dzieła charytatywne
Również ogromna była i nadal jest aktywność Kościoła w wymiarze społecznym. Czy możemy przemilczeć powstające z inspiracji Jego nauczaniem dzieła miłosierdzia – ochronki, przytułki, szpitale, hospicja? Czy godzi się zapominać o św. Wincentym à Paulo i jego misjonarzach czy szarytkach z ogromnym poświęceniem czuwających przy łóżkach ciężko chorych pacjentów? O świętym Janie Bożym, twórcy szpitalnego zakonu bonifratrów? O charytatywnych dziełach uczniów św. Franciszka z Asyżu czy o św. Bracie Albercie i jego duchowych spadkobiercach – albertynach i albertynkach – codziennie niosących pomoc najbiedniejszym, zaniedbanym i odrzuconym?
Słowa św. Brata Alberta: powinno się być dobrym jak chleb; powinno się być jak chleb, który dla wszystkich leży na stole, z którego każdy może kęs dla siebie ukroić i nakarmić się, jeśli jest głodny inspirują wciąż rzesze jego duchowych córek i synów, którzy pomagają potrzebującym materialnie i duchowo. Pomoc ta prowadzona jest przez 365 dni w roku. Często o tym zapominamy, albo nawet nie mamy tego świadomości, bo przecież tej posłudze nie towarzyszą kamery telewizyjne, a prasa jakoś niespecjalnie kwapi się, by o niej pisać. Zresztą sami dobroczyńcy nie zabiegają o rozgłos…
Mistyczne Ciało Chrystusa
Nie możemy także przejść obojętnie obok niesamowitego trudu, jaki wkładają w niesienie innym ludom wiary w Boga i… dobrodziejstw naszej cywilizacji misjonarze, skupieni w licznych zgromadzeniach – ojcowie biali, klaretyni, kombonianie, werbiści… Jak ogromną pracę w dziele edukacji i wychowania wykonują felicjanki, augustianki, sercanki, prezentki, nazaretanki, pijarzy, bracia szkolni czy jezuici. Szkoły i przedszkola zakonne od lat cieszą się doskonałą opinią. Ochoczo posyłają do nich swe pociechy zarówno osoby wierzące, jak i ateiści czy agnostycy.
A sztuki piękne… Dla iluż twórców malarskich arcydzieł inspiracją był motyw Życia i Śmierci Zbawiciela! Podobnie muzyka. Istnieje w Kościele zgromadzenie filipinów, założone w 1551 roku w Rzymie przez św. Filipa Neri, którego charyzmatem jest ewangelizacja przez kulturę i sztukę, a szczególnie przez oratoria muzyczne.
Kościół – Mistyczne Ciało Chrystusa daje nieustannie świadectwo Prawdzie i Miłości Bożej. Składa Bogu Najświętszą i Najdoskonalszą Ofiarę, głosi z ambony Ewangelię, naucza i wychowuje, leczy duszę i ciało, pokutuje w klasztorach eremickich, jak kameduli czy kartuzi. To wszystko dla zbawienia dusz! Bo tylko w Kościele katolickim w całej pełni obecny jest Jezus Chrystus.
Jeden, święty, powszechny i apostolski…
Bogactwo charyzmatów zakonnych jest przeogromne, tak jak olbrzymia jest różnorodność Bożego Ludu. Ale łączy nas miłość Jezusa Chrystusa i Jego Matki oraz przynależność do Jedynego, Świętego, Powszechnego i Apostolskiego Kościoła. Zbawiciel jest stale w Nim obecny. Przypominają nam o tym – już samym swym istnieniem – Ojciec Święty, duchowni, mnisi, zakonnicy, pustelnicy, misjonarze, kapłani, a także niezliczona rzesza wiernych.
Módlmy się za Kościół Święty, mając pewność, że bramy piekielne Go nie przemogą!
