W Maryi istnieje potrójne przejście. W zwiastowaniu przechodzimy od świętości Starego Testamentu do świętości Chrystusa. W zesłaniu Ducha Świętego przechodzimy od świętości historycznego Chrystusa do świętości mistycznego Chrystusa czy też Jego Ciała, którym jest Kościół. Maryja otrzymuje tutaj Ducha po raz drugi. Pierwsze zacienienie służyło narodzinom Głowy Kościoła; drugie – narodzinom Jego Ciała, kiedy trwała na modlitwie wśród apostołów. Trzecim przejściem jest wniebowzięcie, kiedy staje się Ona pierwszą osobą ludzką, która urzeczywistni historyczne przeznaczenie wierzących jako członków Mistycznego Ciała Chrystusa ponad czasem, ponad śmiercią i ponad sądem.

Maryja jest zawsze w awangardzie ludzkości. Jest porównana do mądrości przewodniczącej w stworzeniu; jest zapowiedziana jako Niewiasta, która zwycięży Szatana, jako Dziewica, która pocznie. To Ona staje się pierwszą osobą od upadku mającą wyjątkowego i niepowtarzalnego rodzaju związek z Bogiem; to Ona niańczy Chrystusa­-­niemowlę w Betlejem; to Ona ma w swej pieczy Mistycznego Chrystusa w Jerozolimie; a teraz, przez Swoje wniebowzięcie kroczy przodem jak Jej Syn, żeby przygotować nam miejsce. Uczestniczy w chwale Swego Syna, panuje z Nim, nadzoruje u Jego boku losy Kościoła w ciągu czasu i wstawia się za nami do Niego, tak jak On wstawia się do Ojca w Niebie.*

Abp Fulton J. Sheen

*Abp Fulton J. Sheen, Maryja. Pierwsza miłość świata, Wydawnictwo Esprit, Kraków 2018, s. 190–191. Tytuł od redakcji.

** Święty Franciszek z Asyżu, Scripta-Pisma. Wydanie polsko-łacińskie, Tłumaczenie i redakcja: Krzysztof Kukułka OFMConv., SKCh, Kraków 2019.

Pozdrowienie Błogosławionej Maryi Dziewicy

Witaj o Pani, Królowo święta, Święta Bogarodzico, Maryjo,

Jesteś Dziewicą, która stała się Kościołem

i przez Przenajświętszego Ojca z Nieba wybrana,

i przez Przenajświętszego, umiłowanego Syna Jego

i Ducha Świętego Pocieszyciela, konsekrowana,

w której była i jest wszelka pełnia łaski i każde dobro.

Witaj, Pałacu Jego,

witaj Tabernakulum Jego,

witaj, Domie Jego.

Witaj, Szato Jego,

witaj, Służebnico Jego,

witaj, Matko Jego.

Witajcie i wy, wszystkie święte cnoty,

które przez łaskę i oświecenie Ducha Świętego

wlewane jesteście w serca wiernych,

abyście z niewiernych uczyniły wiernych Bogu.**

Św. Franciszek z Asyżu