Spójrzmy na lwa… Zwróćmy uwagę na jego piękno, majestat, szlachetność. Zachwyćmy się jego budową, umięśnioną sylwetką, gotowością do walki. Gdziekolwiek się pojawia, budzi respekt. Niewątpliwie trzeba przyznać, że w pełni zasługuje on na miano króla zwierząt.

Kiedy dostojnym krokiem przemierza dżunglę albo sawannę, marszcząc szerokie czoło i potrząsając majestatycznie falującą grzywą, można by powiedzieć, że dogląda swego imperium, a jeśli wyda z siebie długi ryk, podobny do grzmotu, to każda żywa istota ucieka, drżąc przed surowym wyrokiem panującego.

Bo też ten piękny, acz groźny król panuje poprzez swoisty terror. Inne zwierzęta boją się go i unikają spotkania z nim. Nic dziwnego, takie spotkanie zazwyczaj nie kończy się dla nich dobrze…

Co ciekawe, w Średniowieczu wiele rodzin szlacheckich umieściło w swoich herbach postać lwa, symbolizującego cnoty, które te rodziny miały praktykować w obronie cywilizacji chrześcijańskiej. Pięknym tego przykładem był przydomek króla Anglii, Ryszarda Lwie Serce.

Lew, gotowy do ataku, znajduje się także w logo Stowarzyszenia Ks. Piotra Skargi. To znak, że w każdej chwili jesteśmy gotowi bronić praw Boga i Kościoła oraz przyczynić się do odbudowy wspaniałej Christianitas.

Pismo Święte przedstawia nam różnoraką symbolikę lwa. Nasz Pan Jezus Chrystus, choć porównywany do baranka ze względu na Swą dobroć, łagodność i wielką słodycz, jest także określany mianem lwa. Św. Jan Ewangelista w Apokalipsie pisze: Oto zwyciężył Lew z pokolenia Judy (Ap 5,5). Zbawiciel powiedział bowiem o sobie: Jam zwyciężył świat (J 16,33).

Papież Sykstus V nakazał umieścić u podstawy starego obelisku znajdującego się przed bazyliką watykańską wspomniane słowa z Księgi Apokalipsy. Niech to szlachetne motto będzie wyryte także w naszych sercach! My, katolicy, oczekujemy bowiem nadejścia Królestwa Chrystusa. Przyjdź, Panie Jezu, Królu Wszechświata!