Ludzie żyjący w przyjaźni tak cieszą się sobą, że całe dni spędzają razem. Z Panem Jezusem w Najświętszym Sakramencie tylko ten się nudzi, kto Go nie miłuje. Święci znajdowali przed Najświętszym Sakramentem swoje najwyższe szczęście na ziemi.

Nie ma istotnej różnicy między zbawionymi w Niebie a żyjącymi na ziemi. My radujemy się już pełnym szczęściem, wy znosząc jeszcze cierpienia; czego jednak my doświadczamy w Niebie oglądając Boga twarzą w twarz, tego samego wy możecie doznać wobec Najświętszego Sakramentu. Tak miała powiedzieć św. Teresa już po swojej śmierci do pewnej karmelitanki. Oto Najświętszy Sakrament jest naszym Niebem na ziemi.

O Niepokalany Baranku Boży, który ofiarowałeś się za nas na Krzyżu, wspomnij, proszę, że to ja jestem jedną z tych dusz odkupionych tak wielkim bólem Męki i Śmierci Twojej. Stań się, o Jezu, moją własnością i spraw, bym Cię już nigdy nie utracił. A ponieważ oddałeś mi się i oddajesz codziennie przez ofiarę ołtarza, spraw, abym i ja zupełnie do Ciebie należał. Oddaję się Tobie całkowicie, czyń ze mną, co się Tobie podoba. Oddaję Ci moją wolę, zwiąż ją słodkimi więzami Twojej Miłości, aby zawsze była uległa Twojej najświętszej woli. Już nie chcę żyć dłużej po to, by zaspokajać moje pragnienia, ale jedynie w tym celu, by zadowolić Twą dobroć.

Zniszcz we mnie wszystko, co Ci się nie podoba. Udziel mi Swej łaski, abym już o niczym innym nie myślał, jak tylko o tym, by się Tobie podobać, nie pragnął niczego innego, tylko tego, czego Ty pragniesz.

Kocham Cię, drogi mój Zbawicielu, całym sercem moim. Kocham Cię, bo Ty sam pragniesz, abym Cię miłował. Kocham Cię, bo jesteś tego godzien. Boleję nad tym, że Cię nie miłowałem tak, jak na to zasługujesz. Pragnąłbym umrzeć z miłości ku Tobie. Przyjmij, o Panie, to moje pragnienie i udziel mi Swojej miłości. Amen! Niech się tak stanie!

O wolo mojego Boga, powierzam się Tobie zupełnie!

Święty Alfons Maria de Liguori, Medytacje eucharystyczne, Wydawnictwo Homo Dei, Kraków 1999, s. 23–24.

Tytuł pochodzi od Redakcji.